الهام بهروزی
چهارشنبه، 13 اردیبهشت، تصاویری از تخریب سایبانهای تعدادی
از کافهها از سوی ماموران شهرداری در ساحل بوشهر به یکباره شبکههای مجازی را در
قبضه خود درآورد. دیدن این تصاویر تاسف اغلب شهروندان بوشهری را برانگیخت و هر
کدام دنبال چرایی این رفتار بودند. در این میان، فعالان گردشگری و فرهنگی استان هم
به این نوع برخورد معترض بوده و آن را رفتاری دور از شأن مردم فرهنگمند بوشهر
دانستند. آنها بر این باورند این نقطه از شهر به یکی از جاذبههای گردشگری شهر
بدل شده که نگاه بسیاری از گردشگران را به خود جذب کرده است.
برخی از این فعالان میگویند که این قسمت از ساحل به همراه
کوچه حاجرئیس آوازه ملی دارند و هر گردشگری که به بوشهر میآید، به این دو نقطه
مراجعه میکند؛ چون در این قسمت شور و سرزندگی و حرکت خودنمایی میکند و بخشی از
فرهنگ بومی ما را در کنار خیلج زیبای فارس به رخ میکشد؛ اما مسوولان شهری ظاهرا چندان
از شهرت این مکان دل خوشی نداشتند که اینگونه شبانه به تخریب سایبانهای این کافهها
پرداختند! مسلما شهرداری میتوانست مساله سد معبر را در این قسمت شهر بهشکل
آبرومندانه و محترمانهتری حل و فصل کند تا با تباه کردن سرمایه جوانانی که اغلب
با وام و قرض، کسب و کاری را برای خودشان در این قسمت راه انداخته بودند!
این فعالان بروز چنین رفتارهایی را در سطح شهر از سوی
ماموران دولتی تنشزا دانستند و از مسوولان اجرایی و دستگاههای نظارتی خواستند که
با چنین رفتارهایی که اصالت فرهنگی این شهر را زیر سوال میبرد، برخورد شود. بیشک
اگر برخی از رفتارهای ناهنجار از سوی چند جوان در این قسمت سر زده است، نباید به
قیمت آجر کردن نان چند جوان و تخریب جاذبه شهر تمام شود.
رفتار شهرداری بوشهر در تخریب سایبانها، واکنشهای بسیاری
به همراه داشته تا جایی در برخی از شبکههای اجتماعی همچنان تصاویر سایبانهای درهم
شکسته که یکی دو تا از آنها هم سوخته شده، در حال انتشار است و از سوی افراد
مختلف مورد تحلیل و بررسی قرار میگیرد. در این میان، برخی افراد سودجو هم از فرصت
استفاده کرده و میدان را به دست گرفته و خود را دلسوز جلوه میدهند، این در حالی
است که این افراد، بارها و بارها از چنین موضوعاتی برای خود فرصتآفرینی کردهاند
و بیش از اینکه دلسوز مردم باشند، دلسوز خود هستند.
هرچند شهرداری ظهر چهارشنبه بیانیهای را در توجیه این
رفتار خود منتشر کرد ولی کمتر شهروندی آن را پذیرفته است و آنها اغلب بر این باور
هستند که شهرداری باید با رفتار پسندیدهای مساله سدمعبر را در این نقطه از شهر حل
میکرد.
یک شهروند بوشهری در این باره به بامداد جنوب گفت: مسوولان
ما که در توسعه فضای تفریحی و گردشگری در شهر عملا به خواب رفتهاند و بهجز چند
پارک و تعدادی کافه در ساحل ما جایی برای تفریح و دورهمیهای دوستانه نداریم. این
کافهها به همت چند جوان در ساحل دارند کار خودشان را میکنند. جوانهایی که با
کمترین حمایت معرف بخشی از زیباییهای شهر و فرهنگ و هنر بومی ما شدند؛ آیا
پسندیده است که با سرمایه این جوانان اینگونه برخورد شود؟!
وی با بیان اینکه، بدحجابی چند دختر نباید بهانهای برای
تخریب اموال مردم شود، افزود: من دو هفته پیش از شیراز و قطر مهمانانی داشتم که آنها
را به چند جای دیدنی و تاریخی شهر بردم، اما آنها با دیدن این قسمت ساحل، شیفته
آن شدند. بهطوری که در طول سه روز اقامتشان در بوشهر، من سه بار آنها را به
اینجا آوردم. خودم شاهد بودم که هر بار شال یا روسری مشتریان میافتاد، گارسون
بلافاصله حاضر میشد و از آنها محترمانه میخواست تا حجاب خود را رعایت کنند. بنابراین
شهرداری میتوانست برای ساماندهی این قسمت بهشکل محترمانهتری اقدام کند.
این شهروند با تاکید بر اینکه سوختن برخی از این سایبانها
و تخریب شبانه آنها واقعا احساسات ما را جریحهدار کرده است، تصریح کرد: این
رفتار برای ما که فرهنگی دیرینهای داریم، گران تمام شده است. انتشار این تصاویر
در اینستاگرام، خاطر همه را مکدر کرده است. مسوولان به جای اینکه این جوانان را
حمایت کنند، اینگونه دارایی آنها را ویران میکنند. حتی اگر سدمعبر بهانه باشد و
هدف اصلی ترویج فرهنگ عفاف و حجاب باشد، بیشک با چنین رفتارهایی همه آزرده میشوند.
وی یادآور شد: اجرای قانون با تخریب اموال مردم ممکن نیست
هر کاری روال خودش را دارد. قطعا ما هم از وضعیت حجاب برخی از دخترانمان رضایتی
نداریم، ولی با لجبازی هم نمیتوانیم زیبایی حجاب را به آن تفهیم کنیم. باید با
حوصله و هدفمند در این زمینه پیش برویم.
شهروند دیگری هم در این باره به بامداد جنوب گفت: شهرداری
مدعی است که این سایبانها را بهدلیل سد معبر و در پی چند بار اخطار تخریب کرده؛
اما باور کنید این تخریب نیست، این توهین به شعور و شادی مردم است. آنها که خود
هنری در ایجاد زیرساختهای گردشگری نداشته و ندارند، حالا که چند جوان آمدند و
مخروبههایی را که جای معتادان و شیوع انواع بیماریها و آسیبهای اجتماعی بود،
رنگ و رو بخشیدند و به کافههای پررونقی مبدل کردند تا جایی این قسمت از ساحل را
به محبوبترین نقطه ساحلی شهر تبدیل شد، انصاف نبود که داراییشان اینگونه لگدمال
شود. شهرداری باید بپذیرد رفتارش دور از شأن انسانی بود.
وی با تاکید بر اینکه ما منکر وظیفه آنها در مبارزه با
رفتارهای ناهنجار شهری نیستیم، افزود: اگر در این قسمت سدمعبر صورت گرفته یا حریم
60 متر دریا رعایت نشده است، خود شهرداری باید بهعنوان یکی از قانونگریزان به
دلیل تجاوز به حریم دریا در چند جای ساحل جواب پس دهد. مکانی که فانوس دریایی قرار
است اجرا شود آیا در حریم دریا نیست؟! همین ساخت مکانهایی که این کافهها در آن
دایر شدهاند و در مالکیت شهرداری هستند، در ساحل آیا با رعایت حریم 60 متری دریا
انجام شده؟!، ورود فاضلاب شهری به دریا چی؟! آیا تهدید اکوسیستم دریا نیست؟!
این شهروند تاکید کرد که تخریب این سایبانها به دلیل سد
معبر صورت گرفته، پس باید در تمام نقاط شهر که این قانون اجرا شود. شهرداری بوشهر
متاسفانه هر از چندگاهی برخی رفتارها را مرتکب میشود که تنشزا هستند و جو سنگین
و معترضانهای را بر شهر حاکم میکند. این در حالی است که مدیران شهری و اعضای
شورای اسلامی شهر باید بدانند که آنها در یک شهر تاریخی با فرهنگی اصیل و مردمی
فرهنگمند دارند خدمت میکنند که تاب دیدن رفتارهای توهینآمیز و دور از آداب را
ندارند. متاسفانه اعضای شورا در این دو سه سالی که به عنوان منتخبان مردمی دارند
کار میکنند، عملکرد رضایتبخشی از خود ارائه نکردهاند و سکوتشان در مقابل این
اقدام شهرداری هم اکنون موجب نارضایتی مردم شده است. آنها موظفند که حامی حقوق
مردم و احترام به جایگاه آنها باشند.
در ادامه این گزارش باید یادآوری شود که طبق یک منبع موثق، این
اقدام شهرداری کاملا بیربط به مساله حجاب بوده و تنها به دلیل سد معبر صورت گرفته
که البته سوزندان برخی از این سایبانها را کار افراد فرصتطلبی دانسته تا این عمل
شهرداری را ضدفرهنگی جلوه دهند. شهرداری در بیانیهای که منعکس کرده در برخی از
بندها، کافههای مذکور را قانونگریز معرفی کرده است که از جمله آن میتوان به این
سه بند اشاره کرد: «2) این کافهها با گذشت زمان بهدلیل عدم نظارت و همچنین حمایت
برخی افراد خاص، بهصورت غیرقانونی با هزینههای گزاف به غیر واگذار شده و به مرور
زمان بدون در نظر گرفتن حق و حقوق شهروندان به پیادهرو و حریم ساحل تجاوز کردند تا
جایی که علاوه بر معبر جلوی کافهها، حریم دریا نیز جهت گسترش فعالیت تجاری این کافهها
مسدود شد.
۳) اجارهبهای ناچیز ۲۰۰ هزار تومانی قریب به پنج سال بدون تغییر
ماند اما متصدیان این کافهها حتی حاضر به پرداخت همان اجارهبهای ۲۰۰ هزارتومانی و
عوارض محدود شهرداری هم نشدند و تلاشها برای تخلیه این کافهها بنا بهدلایلی به بنبست
میخورد.
4) با شروع به کار مدیریت جدید شهری بهمنظور ایجاد عدالت و
توازن در توزیع امکانات برای همه شهروندان و همزمان با ساماندهی دکهها و املاک شهرداری
بوشهر، این کافهها نیز به مزایده گذاشته شد با این حال، مقاومت افراد خاص برای نگهداشتن
کافهها و عدم تحویل به برندگان مزایده ادامه یافت.»
همچنین طبق گفته این منبع موثق، تخریب سایبانها پس از چند
بار اخطاریه صورت گرفته است، این در حالی است که کافهداران میگویند: هیچ اخطاریه
در این باره دریافت نکردهایم. قطعا ما تابع قانون هستیم، در صورتی که اگر اخطاریه
دریافت میکردیم حتما سایبانها را ساماندهی میکردیم. شهرداری بدون اطلاع ما اقدام
به تخریب بخشی از سرمایه ما کرد. این سایبانها با هزینه کمی ایجاد نشده بودند.
امید میرود که از این پس اگر قرار است قانونی در جای جای
شهر اجرا شود، با احترام به جایگاه مردم و شناخت فرهنگ اصیل جنوب و حفظ سرمایه
جوانان این شهر صورت بگیرد. تخریب اموال مردم به بهانه اجرای قانون در هیچ کجای
این کره خاکی قابل هضم نیست. قطعا جامعه امروز بوشهر که تحت تاثیر تورم و گرانی
روبه افسردگی در حرکت است، بیش از هر چیزی به شادی و امید نیاز دارد. این نقطه از
شهر که سایبانهایش تخریب شدند، نه تنها برای مردم بوشهر، بلکه برای همه مسافران و
گردشگران، مکانی خاطرهانگیز با چشماندازی چشمنواز بود. امید است که مسوولان
شهری، در تصمیمگیریها و فرهنگسازی با حوصلهتر و ملایمتر ظاهر شوند تا امید و
شادی همچنان در زیر پوست این شهر جریان داشته باشد.
source