روایات جدیدی از حادثه انفجار معدن طبس

معدن حادثه دیده معدنجو طبس زیرمجموعه شستا بود که در دهه 90 به بخش خصوصی واگذار شده است. این معدن در مسیر جاده زغال سنگ طبس واقع شده است. مجموعه زغال سنگ طبس مجموعه بسیار وسیعی است که به گفته کارگران منطقه هرچه به سمت کرمان می‌رود زغال سنگ مرغوب‌تری دارد و دیواره‌ها نازک می‌شود اما هرچه به سمت یزد می‌رود دیواره‌ها کلفت‌تر است و زغال مرغوب نیست. حادثه مرگبار در بخش نامرغوب زغال سنگ اتفاق افتاده است.

سعید صمدی فعال حوزه معدن در خصوص ابعاد جدید انفجار معدن زغال سنگ طبس در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم می‌گوید: معدن زغال سنگ پروده 5 دارای 3 بلوک بود که در اختیار آقای مجتهد زاده است. این معدن یکی از قوی ترین سیستم های ایمنی را در میان معادن زغال سنگ داشت. 

وی با اشاره به سیستم تهویه این معدن، گفت: هر دقیقه 4 هزار و 500 متر مکعب هوا در این معدن تهویه می‌شد. ما دو مدل تهویه در معادن داریم مدل دهشی و مدل مکشی.  معدن پروده طبس سیستم تهویه معدن مکشی داشت. در این حالت لوله مکش هوا در نزدیکی سینه کار قرار گرفته و گرد و غبار و گازهای موجود در سینه کار را به خارج هدایت می نماید.

صمدی افزود: به علت محدودیت هایی که وجود دارد لوله تهویه را نمی‌توان خیلی نزدیک به جبهه کار قرار داد نزدیکترین فاصله لوله تهویه بین 12 تا 15 متری سینه کار است به همین علت در این فاصله فضای راکدی بین انتهای لوله تهویه سینه کار استخراجی به وجود می‌آید که تمرکز گرد و غبار در آن فوق العاده زیاد خواهد شد. برای حل این مشکل به وسیله یک ونتیلاتور دهشی و یک لوله کوتاه دیگر هوای تازه را به سینه کار انتقال می‌دهند در اثر این کار گرد و غبار متراکم شده به دهانه ورودی لوله مکش وارد میشود و این روش به نام اورلاب معروف است.

دبیر انجمن زغال سنگ با تأکید بر اینکه در این معدن ورودی‌ها در انتهای بلوک C بود که به ترتیب هوا وارد بلوک C و B و A و نهایتاً تخلیه می‌شد، افزود: کل تونل معدن طبس سیستم تهویه داشت و ضمن اینکه این تونل تهویه در عین حال تونل ارتباطی و تونل فرار هم بود که اگر ریزشی در معدن به وجود می آمد معدن مسدود نشود.

وی در رابطه با عملکرد معادن زغال سنگ نیز به ارائه توضیحاتی پرداخت و گفت: راه اندازی معادن زغال سنگ اینگونه هست که یک لایه با ضمانت یک متر زغال سنگ شناسایی می‌شود، برای اینکه این لایه ها را استخراج کنند معمولا یک تونل بالای لایه زغال سنگ و یک تونل هم پایین لایه ایجاد می‌شود. این دو تونل با هم 120 متر فاصله دارند و حدود 15 متر مکعب هستند تا امکان تردد واگن و لوکوموتیو وجود داشته باشد.

به گفته صمدی، از تونل بالایی با دستگاه‌های مخصوص کار کندن زغال ها انجام و در تونل پایین جمع آوری زغال‌های کنده شده انجام می‌شود.

وی با اعلام اینکه معمولا کارگرها یک متر که به جلو می‌روند پشت سر خود چوب می‌گذارد تا کارگاه استخراج ریزش نداشته باشد، گفت: در روند استخراج زغال سنگ حدود 50 تا 60 متر که کارگرها جلو می روند به خاطر اینکه گارگاه خارج از اراده تخریب نشود خودشان کار تخریب کارگاه را انجام می دهندریال به این صورت که با نصب سیم بکسل به چوب ها یا یک انفجار کوچک کارگاه را پایین می آورند.

دبیر انجمن زغال سنگ با اشاره به اینکه حادثه معدنجو طبس در هنگام تخریب کارگاه اتفاق افتاده است، افزود: با تخریب کارگاه یک دفعه حجم عظیمی از گاز  متان در معدن آزاد می‌شود. البته چون شیفت 3 بوده تعداد کارگران معدن کم بوده است در غیر این صورت تعداد کشته های این حادثه رقم های بالاتری داشت.

به گفته صمدی، بعد از تخریب کارگاه C  که در آن حدود 12 کارگر بودند، چون بلوک های C.B.A.  با یکدیگر در ارتباط بودند سریع گاز متان به سایر بلوک ها سرایت کرده و باعث کشته و مجروح شدن کارگرهای بلوک B  شده است. جالب است بدانید گاز متان معمولاً به 3 درصد برسد احتمال انفجار دارد و در زمان انفجار گاز متان همراه خود تولید دی اکسید کرین و مونو اکسید کربن می کند که اصولاً بو هم ندارد.

وی تصریح کرد: در معدن پروده تونل‌های تهویه با هم در ارتباط هستند و در کارگاه B حدود 60 نفر کارگر مشغول استخراج زغال بودند و چون سیستم تهویه مکشی بود و تمام گازها مستقیم به سمت B هداست شدند. در بلوک B هیچ صدا و انفجاری اتفاق نیفتاده و  دلیل فوت کارگرها نشت گاز بود.

صمدی در پایان گفت: در هر شیفت این معدن 600 نفر کارگر کار می‌کردند و در مجموع 1700 نفر در این معدن فعالیت می کردند.