آرمان امروز : “گفت و گوی ملی” به گفتوگو و تعامل میان گروههای مختلف در یک کشور اشاره دارد، که هدف آن حل مسائل، کاهش تنشها، و دستیابی به راهحلهای مشترک است. گفتوگوی ملی معمولاً در شرایط بحرانی یا زمانی که جامعه نیاز به وحدت و همبستگی بیشتری دارد، انجام میشود.
این گفتگوها ممکن است شامل گروههای سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، و اقتصادی مختلف باشد و در قالب جلسات رسمی، کارگروهها، مناظرات، و حتی مشاورههای عمومی انجام شود. در بسیاری از کشورها، گفتوگوی ملی به عنوان ابزاری برای گذار از بحرانهای سیاسی یا اجتماعی و افزایش انسجام ملی بهکار میرود.
مثلاً در کشورهای دیگر، گفتوگوی ملی به عنوان راهحلی برای کاهش بحرانهای داخلی مورد استفاده قرار گرفت و به تشکیل حکومتهای فراگیرتر کمک کرد.
“گفتوگوی ملی” به فرایندی اشاره دارد که در آن گروههای مختلف در یک کشور، از جمله نمایندگان دولت، احزاب سیاسی، گروههای اجتماعی، فرهنگی و حتی مردم عادی، گرد هم میآیند تا درباره مسائل مهم و مشکلات اساسی کشور با یکدیگر گفتوگو کنند. هدف اصلی گفتوگوی ملی ایجاد همدلی، حل تنشها و اختلافات، و دستیابی به راهحلهای مشترک برای چالشها و بحرانهای ملی است.
گفتوگوی ملی زمانی اهمیت بیشتری پیدا میکند که اختلافات سیاسی و اجتماعی عمیق در کشور وجود داشته باشد و نیاز به همبستگی و درک متقابل بیشتر باشد.
گفتوگوی ملی فواید زیادی دارد که میتواند به بهبود وضعیت اجتماعی، سیاسی، و اقتصادی یک کشور کمک کند. برخی از فواید اصلی آن عبارتند از:
گفتوگوی ملی به گروههای مختلف امکان میدهد تا دیدگاهها و نگرانیهای خود را در فضایی آرام مطرح کنند و سوءتفاهمها و اختلافات را از بین ببرند.
وقتی گروههای متنوع اجتماعی و سیاسی به گفتگو میپردازند، احساس همبستگی و تعلق به یک جامعه مشترک تقویت میشود که منجر به انسجام بیشتر در کشور میشود.
گفتوگوی ملی باعث میشود مردم و نهادها احساس کنند در فرآیند تصمیمگیری مشارکت دارند. این مشارکت گسترده، مشروعیت تصمیمها و سیاستها را افزایش میدهد و دموکراسی را تثبیت میکند.
در شرایط بحران، گفتوگوی ملی میتواند راهحلی برای اجتناب از درگیریها و جنگهای داخلی باشد و به سمت یک راهحل مسالمتآمیز حرکت کند. وقتی مردم میبینند که صدای آنها شنیده میشود و دولت و گروههای مختلف در حال همکاری هستند، اعتماد عمومی نسبت به حکومت و سایر نهادها تقویت میشود.
گفتوگوی ملی به جامعه کمک میکند که به اجماع روی اهداف بلندمدت برسد و برای چالشهای مختلف، راهحلهای پایدار و مؤثری بیابد.
در کل، گفتوگوی ملی ابزاری برای حل مسالمتآمیز مشکلات است و به تقویت صلح، ثبات و توسعه پایدار در جامعه کمک میکند.
محمدصادق جوادی حصار، فعال سیاسی در گفتگو با آرمان امروز گفت: گفتگو تعاریف مختلفی در طول زمان داشته است. اولین و شاید مناسبترین تعریفی که از گفتگو در ادب فارسی وجود دارد، نوعی مباحثه، مجادله و نزاع کلامی است. به مرور زمان، معنای گفتگو به نوعی تبادل نظر دوطرفه و آرام تبدیل شد. امروزه، وقتی میگوییم کسی اهل گفتگو است، یعنی او میتواند نظرات دیگران را بشنود و با آنها تعامل کند.
وی در ادامه درباره گفتگوی ملی مطرح کرد: گفتگوی ملی به معنای تبادل نظر افکار و عقاید مختلف در سطح ملی است، بهطوری که این تبادل نظر با رویکرد تفاهم و ترک مخاصمه انجام شود و به نفع مردم و منافع ملی باشد. هر جا که از صفت «ملی» استفاده میکنیم، به معنای جنبههای مثبت است؛ مثل منافع ملی، فرهنگ ملی و دفاع ملی. بنابراین، وقتی از گفتگوی ملی صحبت میکنیم، منظور مباحثهای است که هدف آن بهبود وضعیت جامعه در حوزههای مختلف سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی است.
جوادی حصار در مورد ارتباط گفتگوی ملی با وفاق ملی اظهار کرد: گفتگویی که بتواند افکار و عقاید مختلف را در برگیرد و منجر به همدلی و همکاری شود، میتواند به وفاق ملی منجر شود. در این نوع گفتگو، منافع مردم بر منافع شخصی ترجیح داده و باعث افزایش آرامش، دانش عمومی و امنیت کشور میشود و بستر مناسبی برای وفاق ملی فراهم میکند. ما نمیتوانیم با دعوا یا نادیده گرفتن حقایق به وفاق برسیم. وفاق به گفتگویی نیاز دارد که بر اساس اندیشیدن به دیگران و دوری از خودخواهی شکل بگیرد.
این فعال سیاسی به فواید گفتگوی ملی اشاره کرد و گفت: گفتگوی ملی باید بتواند افکار عمومی را اقناع کند و به مسائل مختلف جامعه پاسخ دهد. این گفتگو باید شامل موضوعات اخلاقی، تاریخی، فرهنگی و دینی باشد و به تنوع فرهنگی و عقاید گوناگون کشور توجه کند. چنین گفتگویی میتواند به همدلی، وفاق اجتماعی و توسعه پایدار کشور منجر شود.
وی در پایان خاطرنشان کرد: برای رسیدن به وفاق ملی، باید فضایی ایجاد شود که در آن مردم بتوانند به راحتی نظرات خود را بیان کنند و دیگران نیز پذیرای آن باشند. در این فرآیند، تعامل درست، پذیرش نقد و اولویت دادن به منافع ملی نقش مهمی دارند و وفاق ملی زمانی حاصل میشود که همه با احترام به نظرات دیگران، به دنبال منافع عمومی باشند.
source