الزامات افزایش امید به زندگی در ایران تا ۸۰ سال

آرمان امروز- گروه جامعه: «سن امید به زندگی در مردم ایران در مردان به ۷۵ سال و در زنان به ۷۸ سال رسیده است.» این صحبت های اخیر، محمد اسماعیل مطلق، رئیس دبیرخانه شورای‌ عالی سلامت کشور است که از تلاش برای رسیدن سن امید به زندگی در ایران به ۸۰ سال خبر می دهد. همانطور که اسماعیل مطلق، تاکید کرده است: حدود ۱۸ سند تصویب شده که مهم‌ترین سندها سند امنیت غذایی و تغذیه است و بیش از هزار نفرساعت از اساتید مشارکت داشتند و بیش از ۲۰۰ راهبرد دارد و تا سال ۱۴۱۱ تصویب شده و اگر اجرایی شود در آینده سفره مردم غذای سالم مورداستفاده قرار گیرد. حدود ۳۰۰ بیماری غیر واگیر وجود دارد که در رأس آنها بیماری قلبی و عروقی و سکته‌ها ست؛ ضمن اینکه سرطان‌ها،بیماری‌های مزمن تنفسی و دیابت در رتبه‌های بعدی قرار دارند».
عوامل موثر در افزایش سن امید به زندگی
اما برنامه وزارت بهداشت برای افزایش سن امید به زندگی چیست و کدام چالش ها برای افزایش این موضوع در پیش است؟ طبق نظرکارشناسی، افزایش سن امید به زندگی به عوامل مختلفی بستگی دارد که می‌توان آن‌ها را به دو دسته کلی تقسیم کرد: عوامل اجتماعی و اقتصادی، و عوامل بهداشتی و پزشکی. بهبود سیستم بهداشت و درمان، پیشگیری از بیماری‌ها و کاهش شیوع بیماری‌های مزمن و واگیردار، نشاط اجتماعی، ارتقاء سطح آموزش، افزایش آگاهی مردم درباره شیوه‌های زندگی سالم و بهداشت فردی، تحصیلات عمومی، بهبود شرایط اقتصادی، کاهش فقر، برنامه‌های تأمین اجتماعی برای حمایت از افراد در سنین بالا، بهبود محیط زیست، کیفیت هوا و آب، فضاهای سبز و امکانات ورزشی برای تشویق به فعالیت بدنی، تغییر سبک زندگی و تغذیه سالم و سیاست‌گذاری‌های مناسب همچون سیاست‌های بهداشتی، تدوین و اجرای سیاست‌های بهداشتی مؤثر برای بهبود سلامت جامعه، پشتیبانی از تحقیقات که این الزامات، می‌توان به افزایش سن امید به زندگی و بهبود کیفیت زندگی در جامعه کمک کرد. اما در بررسی این موضوع می توان گفت که در بسیاری از این عوامل سال‌هاست که ضعف داریم و نتوانسته ایم روند روبه رشدی را ایجاد کنیم. مثلا در آلودگی هوا که امروزه کشور و تهران را فراگرفته، بیش از سه دهه است که نتوانسته ایم که این کیفیت هوا را افزایش دهیم، یا باید به این موارد، تصادفات رانندگی را نیز اضافه کرد که سالانه حدود ۲۰ هزار نفر در سوانح رانندگی در ایران جان خود را از دست می‌دهند و بالغ بر ۳۹۱ هزار نفر دیگر نیز دچار مصدومیت‌های شدید می‌شوند. حالا باید دید که ماموریت سخت وزارت بهداشت در این رابطه چگونه پیش خواهد رفت.