«محمد عطریانفر» در گفت‌وگو با «آرمان امروز» عنوان کرد؛
آرمان امروز- عرفان بیوک‌نژاد: اسکندر مومنی، وزیر کشور، تا زمان تهیه این گزارش ۳۰ استاندار منصوب کرده است. این انتصابات واکنش‌های متفاوتی را از سوی اهالی سیاست به همراه داشته؛ بررسی روند این انتصابات نشان می‌دهد که دولت پزشکیان، به‌ویژه وزیر کشور، توجه خاصی به انتخاب استانداران داشته است.
استانداران به‌عنوان بالاترین مقام اجرایی هر استان، وظیفه اجرای سیاست‌های دولت در سطح منطقه‌ای را بر عهده دارند. برای همین، انتخاب افرادی آشنا با مسائل استان و ترجیحاً بومی، از اولویت‌های مومنی بوده است. وی برای این منظور کمیته‌ای تشکیل داد تا از میان گزینه‌های مختلف، افرادی انتخاب شوند که بتوانند با شرایط استان‌های خود همخوانی بیشتری داشته باشند.
نگاهی به رزومه استانداران نشان می‌دهد که بخش قابل‌توجهی از آن‌ها از میان افراد بومی انتخاب شده‌اند. به‌عنوان نمونه، بهرام سرمست، استاندار آذربایجان شرقی، از شهر بناب است و غلامحسین مظفری، استاندار خراسان رضوی، نیز از دل این استان برگزیده شده است. در گیلان، هادی حق‌شناس، و در یزد، محمدرضا بابایی، دو نمونه دیگر از استانداران بومی هستند. همچنین مسعود امامی یگانه، استاندار اردبیل، متولد این استان بوده و پیش‌تر فرماندار اردبیل بوده است. احمد کرمی نیز، استاندار ایلام، از آبدانان برخاسته و سابقه شش سال معاونت عمرانی این استان را در کارنامه دارد.
یکی از وعده‌های مسعود پزشکیان در دوران انتخابات، گسترش حضور اقوام، اقلیت‌ها و زنان در مدیریت کشور بود. اگرچه کابینه او تنها یک زن را دربرمی‌گیرد و هیچ فرد اهل تسننی در میان وزرایش نیست، اما تلاش‌هایی برای استفاده از ظرفیت اقلیت‌ها در سطوح دیگر مدیریتی انجام داده است. برای مثال، آرش زره‌تن لهونی، به‌عنوان نخستین کرد و اهل سنت، استاندار شد. محمدرضا موالی‌زاده، استاندار خوزستان، نیز نخستین استاندار عرب است و استاندار سیستان و بلوچستان هم از میان بلوچ‌های اهل سنت انتخاب شده است.
حضور زنان در مقام استانداری، اگرچه پیش‌بینی می‌شد، هنوز محقق نشده است. بااین‌حال، سه زن در سمت فرمانداری فعالیت می‌کنند: بتول معلم در فارس، سودابه ضرغام‌نژاد در کردستان، و عصمت محمددوست در گیلان.
یکی از مسائل کلیدی در انتصابات استانداران، استفاده از بدنه تخصصی وزارت کشور بوده است. این موضوع بارها به وزیر کشور توصیه شده و انتصابات مومنی نشان می‌دهد که به آن توجه داشته است. برای نمونه، غلامحسین مظفری که نخستین فرماندار بومی نیشابور در دولت خاتمی بود، اکنون به استانداری خراسان رضوی رسیده است. مهدی جمالی‌نژاد، استاندار اصفهان، نیز پیش‌تر شهردار اصفهان و معاون وزیر کشور در امور عمرانی بوده است.
از سوی دیگر، برخی استانداران نظیر محمدصادق معتمدیان، تجربه استانداری در چندین استان ازجمله خراسان جنوبی و آذربایجان غربی را دارند. چهره‌هایی همچون بهرام سرمست و هادی حق‌شناس نیز در دولت‌های پیشین به‌عنوان استانداران قم و گلستان فعالیت کرده‌اند.
با مرور این انتصابات می‌توان دریافت که دولت پزشکیان در تلاش بوده تا تعادلی میان بهره‌گیری از نیروهای بومی، توجه به اقوام و اقلیت‌ها، و استفاده از تخصص مدیران باسابقه ایجاد کند. بااین‌حال، وعده‌های انتخاباتی نظیر انتصاب زنان به سمت‌های بالاتر همچنان تحقق نیافته است و انتظار می‌رود در ادامه راه، گام‌های جدی‌تری در این زمینه برداشته شود.
جدول اسامی استانداران
استان استاندار
آذربایجان شرقی بهرام سرمست
آذربایجان غربی رضا رحمانی
اردبیل مسعود امامی یگانه
اصفهان مهدی جمالی‌نژاد
البرز تعیین نشده تا زمان تهیه گزارش
ایلام احمد کرمی
بوشهر ارسلان زارع
تهران محمدصادق معتمدیان
چهارمحال و بختیاری جعفر مردانی
خراسان جنوبی سید محمدرضا هاشمی
خراسان رضوی غلامحسین مظفری
خراسان شمالی بهمن نوری
خوزستان سید محمدرضا موالی‌زاده
زنجان سید محسن صادقی
سمنان محمدجواد کولیوند
سیستان و بلوچستان منصور بیجار
فارس حسینعلی امیری
قزوین محمد نوذری
قم اکبر بهنام‌جو
کردستان آرش زره‌تن
کرمان محمدعلی طالبی
کرمانشاه منوچهر حبیبی
کهگیلویه و بویراحمد یدالله رحمانی
گلستان علی‌اصغر طهماسبی
گیلان هادی حق‌شناس
لرستان سید سعید شاهرخی
مازندران مهدی یونسی رستمی
مرکزی مهدی زندیه وکیلی
هرمزگان محمد آشوری تازیانی
همدان حمید ملانوری شمسی
یزد محمدرضا بابایی
محمد عطریانفر، سیاستمدار و عضو جبهه کارگزاران سازندگی ایران اظهار کرد: واقعیت این است که ما در کلیت سیاست‌ها و روند مدیریتی آقای دکتر پزشکیان را تأیید می‌کنیم. با تمام فراز و فرودی که ایشان در اجرای امور کشور، تدابیر سیاسی، و اقدامات عمومی داشته‌اند، مجموعاً حمایت و تأیید جدی ما را دارند. دلیل این امر این است که ما از یک بحران مدیریتی در گذشته خارج شده‌ایم؛ به‌ویژه در یکی دو سه دوره‌ای که آسیب‌ها و عوارض بسیار سنگین و نابسامانی بر نظام مدیریت کشور وارد شد. وی افزود: یک دوره، دوره دولت آقای احمدی‌نژاد بود که با تحمیل‌های سنگین، دولت به‌عنوان نهاد پیشران توسعه، تمامی اجزا و ابزارهای خود را از دست داد. دولت در این دوره از نیروهای کارآمد خالی شد. دوره دیگر، دوره آقای روحانی بود که به‌دلیل سیاست‌های نادرست، به‌ویژه در حوزه سیاست‌های فرامرزی و اقدامات غیرحرفه‌ای، دولت را در برابر بسیاری از مشکلات آسیب‌پذیر کرد. عضو جبهه کارگزاران سازندگی ایران بیان کرد: امروز آقای پزشکیان وارث چنین شرایطی است. به هر حال، جمع‌بندی ایشان این بوده که با استفاده از زبانی مشترک در فرآیند فعالیت‌های اجرایی خود و اتخاذ سیاست‌های رفاهی، باید مجموعه‌ای از ظرفیت‌ها را به کار بگیرد. من به‌عنوان فردی واقع‌بین در عرصه سیاست و نه آرمان‌گرا، معتقدم که با توجه به پیشینه و زمینه‌های موجود، عملکرد ایشان قابل دفاع است. وی ادامه داد: در مورد اقدامات ایشان، تا جایی که اطلاعات و آمارها نشان می‌دهند، به برخی تابوشکنی‌ها پرداخته‌اند. به‌عنوان مثال، نسبت به حضور زنان در دولت، ظرفیت‌های آنان نسبت به گذشته تقویت شده است. همچنین در برخی سطوح مدیریت منطقه‌ای از نیروهای اهل سنت یا اقوام مختلف استفاده شده که این‌ها همه تابوشکنی محسوب می‌شود. یا وقتی ایشان در برابر سیاست‌های نادرستی که برخی نمایندگان مجلس در قالب تدوین قانون تحمیل می‌کنند، ایستادگی کرده‌اند، نشان از دستاوردهای مهمی است که نمی‌توان آن‌ها را نادیده گرفت. همچنین روحیه همدلی ایشان با رهبری باعث شده که در شرایط حساس، نبض مقاومت سیاسی را در دست بگیرند و اجازه ندهند که نظامیان کارهایی تک‌روانه یا مستقل از سیاست‌ها و تدابیر دولت انجام دهند. عطریانفر با اشاره به تابوشکنی دولت در انتصابات گفت: این اقدامات و دستاوردها، اهمیت بالایی دارند. هرچند ممکن است برخی توقعات ما به‌طور کامل محقق نشده باشد، اما در یک فرآیند طولانی‌مدت، باید به اصلاح روش‌ها پرداخت. با دولت آقای پزشکیان نمی‌توان به تمام اهداف و انتظارات دست یافت. ما باید واقع‌بین باشیم و بپذیریم که عرصه سیاست به صبر و استمرار نیاز دارد.مجموعاً باید از عملکرد دولت در استفاده از نیروهای محلی و مدیریت‌های محلی دفاع کنیم. اگرچه در سطح استانداران، بانوان به کار گرفته نشده‌اند، اما در سطوح فرمانداری‌ها قطعاً از ظرفیت بانوان استفاده شده و به کارگیری آن‌ها در حال انجام است. به نظر می‌رسد که تا این لحظه تعدادی از نیروهای هم‌سطح ستادی استانداری‌ها و فرمانداران از میان بانوان و سایر اقشار کارآمد انتخاب شده‌اند. وی افزود: ما باید به هدف اصلی که دنبال می‌کنیم، توجه کنیم و برنامه‌هایمان را بر اساس آن تنظیم نماییم. اینکه تنها به خاطر جوان بودن، فردی را به کار بگیریم که توانایی انجام مسئولیت‌ها و مأموریت‌های محوله را ندارد، نه تنها مفید نیست، بلکه ممکن است به کشور آسیب برساند. ملاک اصلی در انتخاب نیروها باید «کارآمدی» باشد. هر نیرویی که با توجه به شرایط و مقتضیات پست، شایستگی، توانایی، و خروجی مثبتی داشته باشد، باید مورد استفاده قرار گیرد. توجه بیش از حد به سن و سال در این فرآیند منطقی نیست. عضو جبهه کارگزاران سازندگی ایران اظهار کرد: در سطح مدیریت‌های منطقه‌ای، به‌ویژه استانداران، نیازمند افرادی پخته‌تر و با تجربه بیشتر هستیم. جوان‌گرایی در حوزه مدیریت‌های استانی الزاماً سیاست درستی نیست. جوانان باید در کنار افراد مسن‌تر و با تجربه‌تر کار کنند تا مهارت بیاموزند و در شرایط مناسب‌تری مسئولیت‌های بزرگ‌تری را عهده‌دار شوند. به جای تأکید بیش از حد بر جوان‌گرایی، دولت باید بر کارآمدی تمرکز کند و از نیروهای مختلفی استفاده کند که بتوانند بهترین خروجی را ارائه دهند. وی در نهایت خاطر نشان کرد: در مورد مصوبه مجلس درباره بازنشستگان، باید گفت که این مصوبه بیشتر با اهداف سیاسی و جهت‌گیری‌های جناحی تصویب شده و موافق آن نیستم، اگرچه به‌عنوان قانون لازم‌الاجراست. اما واقعیت این است که این محدودیت‌ها اثربخش نبوده و اگر وجود نداشت، می‌توانستیم از افراد توانمندتر برای مدیریت‌های استانی استفاده کنیم. بنابراین، اصل جوان‌گرایی تا جایی که به کارآمدی لطمه‌ای وارد نکند، قابل پذیرش است، اما نباید به‌عنوان یک سیاست مطلق و اولویت اصلی در نظر گرفته شود.
source