به گزارش صفحه «هنر روز» روزپلاس، سریال زخم کاری که در فصل اولش توانست به‌عنوان اقتباسی جذاب از «مکبث» جایگاه قابل توجهی میان مخاطبان کسب کند، حالا با در ایستگاه فصل چهارم خود، به نمایش افول و سردرگمی خالقانش تبدیل شده است.
فصل اول این سریال با شخصیت‌پردازی قوی، به‌ویژه بازی جواد عزتی در نقش مالک، توانست بینندگان را به دنیای جاه‌طلبی و طمع شخصیت‌ها بکشاند اما با ادامه سریال، داستان در هر فصل بیشتر از منبع الهامش، یعنی شاهکارهای شکسپیر، فاصله گرفت و به کلیشه‌های داستانی و ماجرای های سطحی حسادت یک زن و یک خلافکار موفق تبدیل شده.
فصل دوم، که ادعای اقتباس از «هملت» را داشت، نتوانست پیچیدگی روان‌شناختی این اثر را بازآفرینی کند و در سطحی‌ترین لایه‌های ممکن باقی ماند. فصل سوم که ادعای اقتباس از «شاه‌لیر» را داشت هم این روند نزولی را ادامه داد و با داستانی ضعیف، دیالوگ‌های غیر‌اقعی و روایت‌های کشدار، جذابیت ابتدایی سریال را از دست داد.
در فصل چهارم، که با الهام از «اتللو» شکل گرفته، بیش از هرچیز تلاش مهدویان برای جمع‌بندی داستان به چشم می‌آید؛ تلاشی که متأسفانه به دلیل سرگردانی نویسندگی و پرداخت سطحی شخصیت‌ها، تا اینجای کار نه‌تنها نتیجه‌بخش نبوده بلکه به انتقادات شدیدی دامن زده است. مالک، که زمانی شخصیتی پیچیده و جذاب بود، اکنون تنها یک تیپ تکراری و خالی از عمق است.
منتقدان نیز معتقدند که «زخم کاری» بیشتر از آنکه به اصالت داستان یا احترام به مخاطب اهمیت دهد، به بازاری شدن و تولید فصل‌های پشت‌سرهم برای جلب درآمد تن داده است. این انحراف از هدف هنری باعث شده سریال، حتی برای مخاطبان وفادارش، تبدیل به تجربه‌ای ناامیدکننده شود.
اگر «زخم کاری» با پایان فصل اول در اوج متوقف می‌شد، شاید همچنان به‌عنوان اثری ماندگار در ذهن‌ها باقی می‌ماند. اما ادامه دادن این مسیر بدون خط روایی مشخص، تنها ضربه‌ای به اعتبار اولیه آن بوده است.
source