آرمان امروز- گروه اجتماعی: برکسی پوشیده نیست که کشور ما در حوزه دارو و درمان با «ناترازی» روبه‌رو است و کمبود منابع ارزی برای واردات دارو، مشکلات داروسازان، قاچاق داروها با ارز دولتی، سهم درمان از جیب مردم و ناکارآمدی برخی از بیمه‌ها و… سبب شده که مردم با انباشتی از مشکلات درمانی و تامین دارو مواجه باشند. این موضوعات که به وسیله تلنباری از مشکلات و کاستی‌های سال‌های گذشته در زمینه درمان و دارو بوده است، حالا دولت چهاردهم را با «ناترازی» و کمبود منابع برای تامین دارو مواجه کرده است. در این شرایط شاید یکی از راهکارهای برون رفت از این وضعیت، «بیمه یکپارچه» باشد که بتواند پوشش بیمه‌ای را برای تمامی اقشار جامعه فراهم کند، به گونه‌ای که همه افراد بتوانند از خدمات درمانی به شکل یکسال، آسان و ارزان بهره‌مند شوند.
ضرورت طراحی بیمه یکپارچه
به باور کارشناسان و بررسی تجارب کشورهای توسعه یافته در زمینه درمان و بیمه می‌توان به جرات گفت که طراحی بیمه یکپارچه نه تنها به بهبود دسترسی به خدمات درمانی کمک می‌کند، بلکه می‌تواند به عنوان ابزاری مؤثر برای تحقق عدالت اجتماعی و توسعه پایدار عمل کند. در شرایطی که کشور ما با کمبود دارو، به دلیل به دلیل تحریم‌ها و مشکلات اقتصادی سبب شده که مردم به سختی به برخی از داروها دسترس داشته باشند، بار مالی و هزینه‌های درمان و دارو برای بسیاری از خانواده‌ها سنگین است و باعث ایجاد فشار مالی می‌شود. در این شرایط بسیاری از خدمات درمانی و داروها تحت پوشش بیمه نیستند یا به طور کامل پوشش داده نمی‌شوند.
برای مثال، یک فرد در صورتی که با یک عمل جراحی مواجه شود، چقدر می‌تواند در مقابل هزینه‌های کمرشکن درمانی تاب بیاورد. طبق آمار بانک جهانی و همچنین آمار رسمی که از سوی مراجع ذی‌ربط منتشر می‌شود، ۳۰ درصد از جمعیت کشور در صورتی که با یک عمل جراحی مواجه شوند باید بیش از ۱۰ درصد از کل درآمدشان را برای آن بپردازند و دچار هزینه‌های کمرشکن درمانی می‌شوند. در این مورد میانگین جهانی ۲۱ درصد است و ما در این موضوع نیز با آمار جهانی، بسیار فاصله داریم و در رتبه‌بندی جهانی در رده ۹۳ یا ۹۴ در میان ۱۲۴ کشور قرار داریم. طبق آمار بانک جهانی، رقم مذکور در کشوری مانند آلمان یک‌دهم درصد است! در کشور دانمارک نیز یک‌دهم درصد است! و برای کشور رومانی چهاردهم و ترکیه یک درصد، برای اسپانیا یک و دودهم درصد. در میان این اصلاحات، تقویت بیمه‌های پایه و تکمیلی و به ویژه پایدارسازی منابع مالی آنها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
مزایای بیمه یکپارچه
سلامتی بر اساس اصل ۲۹ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، حق مردم بوده و دولت موظف است از محل درآمدهای عمومی و مشارکت‌های مردمی، خدمات سلامتی مورد نیاز مردم را تامین کند. ولی باید توجه داشت که نظام سلامت در بهترین حالت مسئول ۲۰ درصد سلامتی مردم است و حدود ۸۰ درصد سلامتی مردم تحت تاثیر عوامل سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فناوری و محیط زیستی است. بنابراین بودجه عمومی دولت باید متعادل بین بخش‌های مختلف سلامت، آموزش، فرهنگ، مسکن، اشتغال، تغذیه و امنیت توزیع شود تا منجر به بهبود سلامتی مردم در بلند مدت شود. اما برای طراحی بیمه یکپارچه در ایران، این امر نیازمند همکاری و همیاری تمامی نهادها و سازمان‌ها با وزارت بهداشت و سازمان تامین اجتماعی در ایران است. ایرج خسرونیا، رئیس جامعه پزشکان متخصص داخلی ایران به «آرمان امروز» می گوید: «بیمه‌ها نقش محوری در تامین مالی نظام سلامت دارند و تقویت و توسعه آنها می‌تواند به افزایش دسترسی همگانی به خدمات بهداشتی و درمانی با کیفیت کمک کند. همچنین حذف تدریجی ارز ترجیحی در نقطه شروع زنجیره نیز باید در دستور کار قرار گیرد و محافظت مالی خانوارها توسط دولت باید از طریق تقویت بیمه‌های سلامت صورت پذیرد. با توجه به چالش‌های مالی موجود، توجه عملی به ابعاد مختلف خرید راهبردی در سلامت، ازجمله تدوین بسته‌های مزایای بیمه‌ای با رویکرد علمی و عادلانه، ضروری است.» اما چرا بیمه ها ناکارآمد هستند و نمی توانند هزینه ها را کاهش و مشکل قاچاق و کمبود دارو را برای مردم رفع کنند، خسرونیا نیز معتقد است که بیمه یکپارچه مزایایی دارد که می تواند در صورت تحقق آنها، گام مهمی در زمینه درمان کشور برداشته شود، او می گوید: «کاهش نابرابری‌ها از جمله افراد با درآمدهای مختلف باید به خدمات درمانی دسترسی داشته باشند و افراد کم‌درآمد و آسیب‌پذیر باید از پوشش بیمه‌ای مناسب برخوردار شوند، همچنین کاهش بار مالی که بیمه یکپارچه می‌تواند هزینه‌های درمان را برای خانواده‌ها کاهش دهد و و در مواقع بیماری‌های جدی یا حوادث، بیمه می‌تواند بار مالی را کاهش دهد.» او همچنین بارو دارد باور دارد توسعه سلامت عمومی و افزایش بهره‌وری با کاهش بیماری‌ها، نیروی کار کشور از دیگر مزایای بیمه یکپارچه است و می افزاید: زمانی که ما در مورد اهمیت بیمه صحبت می کنیم، به معنای این است که سازمان‌های بیمه درمانی پایه نقش مهمی در افزایش دسترسی مردم به خدمات سلامت و محافظت مالی از آنها در مقابل هزینه‌های فاجعه بار و فقرزای سلامت دارند و در نتیجه تقویت بیمه‌های اجتماعی و خصوصی سلامت موجب افزایش پایداری نظام تامین مالی سلامت کشور می‌شود، اما چرا کارآمدی و عمق بخشی بیمه‌ها اهمیت دارد.»
source