«آرمان امروز» سخنان «ظریف» را بررسی کرد؛
آرمان امروز- عرفان بیوک‌نژاد: نگاه فرصت‌محور به مسائل، به جای تمرکز بر تهدیدها، می‌تواند زمینه‌ساز امیدواری و پیشرفت باشد. ایران، با ظرفیت‌های داخلی و منطقه‌ای خود، می‌تواند از فرصت‌های موجود بهره ببرد و از تبدیل شدن به یک هدف آسان برای رقبا جلوگیری کند.
همچنین، سرمایه اجتماعی زمانی افزایش می‌یابد که مردم به عنوان یک فرصت دیده شوند، نه صرفاً به عنوان ابزاری برای سیاست‌گذاری‌های مقطعی. تقویت این سرمایه، اعتماد عمومی را بالا می‌برد و مسیر توسعه پایدار را هموار می‌کند.
محمد جواد ظریف درباره اینکه به نظر می‌رسد جریان تندرو در مجلس شورای اسلامی کاری جز مطرح کردن نام ظریف ندارند، گفت: تندرو و کندرو را من متوجه نمی‌شوم. نه اینطور نیست، مجلس کلی کار دارد و حالا ما را هم برای اینکه حوصله‌شان سر نرود، مطرح می‌کنند. به نظرم تندرو و کندرو نکنیم؛ همه ما در یک جاده هستیم. نه قسمت تندرو داریم و نه قسمت کندرو.
معاون راهبردی رئیس جمهور درخصوص اینکه ۴۵ سال از انقلاب اسلامی گذشته است و مردم نیاز دارند که به آینده کشور امیدوار باشند برای ایجاد این امید در جامعه چه باید کرد، اظهار داشت: به ایران، ایرانی، به منطقه و جهان باید به عنوان فرصت نگاه کنیم. ما به جایی رسیده‌ایم که می‌توانیم لقمه چربی برای کسی نباشیم.
ظریف خاطرنشان کرد: ما ضمن اینکه به همه تهدیدها توجه داریم، نگاه‌‌هان وسواس به تهدید نداشته باشد، نگاه‌مان تهدیدمحور نباشد. همه چیز را به عنوان فرصت نگاه کنیم و ببینیم متخصصان ما چه کرده‌اند.
وی تاکید کرد: ایران پر از فرصت است، نمی‌توانیم به فرصت‌ها نگاه کنیم و به آینده امیدوار نباشیم.
معاون راهبردی رئیس جمهور درخصوص اینکه چه باید کرد سرمایه اجتماعی افزایش پیدا کند، گفت: سرمایه اجتماعی با نگاه کردن به مردم به عنوان فرصت، شکل می‌گیرد. یعنی اگر مردم را فرصت ببینیم حتما می‌توانیم سرمایه اجتماعی خودمان را هم گسترش دهیم.
برای واکاوی بهتر این موضوع به سراغ منصور حقیقت پور، نماینده ادوار مجلس و فعال سیاسی اصولگرا رفتیم.
وی به روزنامه آرمان امروز گفت: حال اگر آقای ظریف یا هر شخصیت راهبردی دیگری قرار است در کنار آقای پزشکیان برای ملت ایران از وفاق سخن بگوید، نخستین گام این است که تعریفی دقیق، جامع و عملیاتی از این مفهوم ارائه کنند اما به این معنا نیست که مفهومی از وفاق ارائه نشده است نه. بلکه باید یک کفهوم واحد منهای نطرات سلیقه‌ای ارائه شود.
این فعال سیاسی با طرح چند پرسش اساسی ادامه داد: وفاق چیست؟ آیا وفاق به معنای کنار گذاشتن تمام اختلافات و چنگ زدن به مشترکات است؟ اگر چنین است، آیا این یک مسیر یک‌طرفه خواهد بود؟ آیا وفاق به معنای امتیاز دادن یک‌جانبه به رقیبان و حریفان سیاسی است؟ من به آقای پزشکیان رأی داده‌ام، آقای ظریف دوست من است، اما می‌خواهم بدانم آیا وفاق همان تعریفی است که در فرهنگ لغت آمده یا تعریف جدیدی از آن ارائه می‌شود؟ تعریفی که اکنون مطرح شده، بر کنار گذاشتن اختلافات جناحی تأکید دارد. اما آیا طرف مقابل نیز (جریان‌های افراطی و رقیب دولت) در این مسیر همراهی کرده است؟ آیا این وفاق یک‌طرفه است؟ من این را درک نمی‌کنم. وی افزود: به عنوان نمونه، گفته می‌شود که برخی از سیاست‌مداران از مواضع انحصارطلبانه خود دست کشیده‌اند و در انتصابات دولتی، افرادی از گرایش‌های مختلف را به کار گرفته‌اند. اما آیا طرف مقابل نیز چنین رویکردی داشته است؟ آیا جبهه‌ای که همواره در برابر برجام، FATF و دیگر سیاست‌های کلان کشور ایستادگی کرده، حاضر است انعطاف نشان دهد؟ آیا وفاق تنها به این معناست که یک جناح سیاسی امتیاز بدهد، در حالی که جناح دیگر همچنان بر مواضع خود پافشاری کند؟
حقیقت پور اظهار کرد: مسئله مهم دیگر، تهدیدهای موجود در فضای سیاسی کشور است. دولت و مردم در برابر تندروهایی قرار دارند که همچنان به فعالیت خود ادامه می‌دهند. مردم در انتخابات‌های اخیر نشان داده‌اند که تندروها را کنار گذاشته‌اند.
وی با بیان اینکه هم‌اکنون شاهد آن هستیم که برخی جریان‌های تندرو با حداقل مشارکت مردم در انتخابات، به قدرت رسیده‌اند، عنوان کرد: برای مثال، مجلس ۲۹۰ نماینده دارد، اما جریان افراط‌گرا تنها با حدود ۳۵ کرسی اصلی، میدان‌داری می‌کند.
این فعال سیاسی اصولگرا در نهایت خاطر نشان کرد: اگر وفاق به معنای حذف تندروی و ایجاد فضای همگرایی است، این امر باید همه جانبه باشد و همه گی در مسیر پیشرفت کشور گام بر داریم. آیا تندروها حاضرند در برابر سیاست‌هایی همچون برجام و FATF انعطاف نشان دهند؟ یا همچنان شاهد یکدست‌سازی قدرت در چارچوبی خواهیم بود که صرفاً یک جریان از آن بهره‌مند شود؟ این سؤالاتی است که نیاز به پاسخ روشن دارند، چرا که بدون شفاف‌سازی، مفهوم وفاق از یک آرمان سیاسی فراتر نخواهد رفت و در عمل، به یک ابزار یک‌طرفه برای حفظ منافع جناحی تبدیل می‌شود.
source