آرمان امروز- عرفان بیوکنژاد؛ در فضای سیاسی کنونی، جریانهای تندرو که به حفظ جمهوری اسلامی اعتقاد دارند و براندازانی که در جهت نابودی آن تلاش میکنند، در برخی مسائل به همپوشانی رسیدهاند. هر دو گروه بر این باورند که سیاستهای فعلی دولت به نتیجه مطلوبی نخواهد رسید و این نقطه اشتراک، ناخواسته آنها را به همافزایی رسانده است. این وضعیت خطرناکی است که میتواند مسیر اصلاحات را با چالشهای جدی مواجه کند.
مطالعات جامعهشناسی سیاسی نشان میدهد که تغییرات پایدار و دموکراتیک، زمانی موفق خواهد بود که از درون یک جامعه شکل بگیرد. تلاشهایی که با هدف تحمیل دموکراسی از بیرون صورت گرفته، معمولاً ناکام مانده و به بحرانهای گستردهتری انجامیده است. تجربه بسیاری از کشورها ثابت کرده است که حرکت در مسیر اصلاحات تدریجی، بهترین راهکار برای تحقق تغییرات پایدار است.
جریانهای تندرو با مقاومت در برابر هرگونه تغییر و اصلاح، و براندازان با نفی کامل ساختار موجود، هر دو در یک جهت عمل میکنند: ناامید کردن مردم از امکان اصلاحات. این شرایط، چالشهای جدی برای آینده کشور ایجاد کرده و میتواند سرمایه اجتماعی را بهشدت کاهش دهد. در این وضعیت، نقش جریانهای اصلاحطلب و میانهرو پررنگتر میشود. آنها باید با اتخاذ سیاستهای معقول و مبتنی بر منافع ملی، مانع از تشدید فضای تقابلی شوند و اصلاحات را بهصورت تدریجی و درونزا پیش ببرند.
ادامه این روند، میتواند کشور را با مشکلات بیشتری مواجه کند و فضای سیاسی را به سمت بحرانهای عمیقتر سوق دهد. جلوگیری از این وضعیت، نیازمند حفظ تعادل، سیاستورزی سنجیده و تلاش برای ایجاد تغییرات تدریجی است تا ضمن حفظ ثبات، مسیر توسعه و پیشرفت نیز هموار شود.
حجتالاسلام محسن غرویان، فعال سیاسی به روزنامه آرمان امروز گفت: فضای سیاسی کشور همواره تحت تأثیر تحولات داخلی و خارجی دچار تغییرات اساسی میشود. بهطورکلی، سیاست عرصهای است که ایستایی در آن معنا ندارد و پویایی، اصلی جدانشدنی از آن است. ایران نیز بهعنوان یکی از کشورهای مهم منطقه، همواره با چالشها و فرصتهای سیاسی روبهرو بوده و هست. در این میان، انتخابات ریاستجمهوری اخیر، که منجر به روی کار آمدن دولت جدید به ریاست آقای مسعود پزشکیان شد، بار دیگر امیدواریهایی را در میان مردم ایجاد کرد. اما اکنون، پس از گذشت مدتی از آغاز به کار دولت، با چالشهایی مواجه هستیم که اگر مدیریت نشوند، میتوانند این امیدواری را به یأس و سرخوردگی عمومی تبدیل کنند.
وی افزود: با وجود حمایتهای اولیه از دولت آقای پزشکیان، نشانههایی از کاهش اعتماد عمومی نسبت به عملکرد دولت دیده میشود. بخشی از این مسئله ناشی از بحرانهای اقتصادی و معیشتی است که همچنان ادامه دارد و بخشی دیگر به دلیل عدم تحقق سریع وعدههای انتخاباتی. این موضوع باعث شده است که نهتنها مخالفان سیاسی و براندازان، بلکه حتی برخی از حامیان قبلی دولت نیز از مواضع خود عقبنشینی کنند.
این فعال سیاسی گفت: یکی از مهمترین مشکلات فعلی کشور، بحران اقتصادی و تورم فزاینده است. افزایش بیرویه قیمت کالاهای اساسی، کاهش قدرت خرید مردم و نوسانات شدید نرخ ارز، فشار زیادی را به معیشت عمومی وارد کرده است. بسیاری از مردم با کاهش روزافزون ارزش پول ملی، روزبهروز فقیرتر میشوند و این مسئله به نارضایتی اجتماعی دامن میزند.
وی ادامه داد: اقتصاد ایران بهشدت تحت تأثیر سیاست خارجی و روابط بینالمللی قرار دارد. تحریمهای اعمالشده بر کشور، موجب کاهش درآمدهای ارزی، افزایش قیمتها و کاهش سطح رفاه عمومی شده است. بسیاری از کارشناسان اقتصادی بر این باورند که تا زمانی که ایران نتواند در عرصه دیپلماتیک، گشایشی ایجاد کند، مشکلات اقتصادی به شکل اساسی حل نخواهند شد. بنابراین، دولت باید برای رفع تحریمها و بهبود روابط خارجی، سیاستهای مشخص و مؤثری را اتخاذ کند.
غرویان اظهار کرد: یکی دیگر از مشکلاتی که نارضایتی عمومی را افزایش داده، ضعف در مدیریت اجرایی و مشکلات زیرساختی مانند قطعی برق است. مردم انتظار نداشتند که در دولت جدید همچنان شاهد خاموشیهای مکرر باشند. این مسئله نهتنها زندگی روزمره مردم را مختل کرده، بلکه به کسبوکارها و بخشهای تولیدی نیز آسیبهای جدی وارد کرده است. اگر دولت نتواند اینگونه مشکلات را مدیریت کند، سرمایه اجتماعی خود را بیش از پیش از دست خواهد داد وباعث می شود سوپر تندرو ها بخواهند از این آب گل آلود، ماهی بگیرند.
وی افزود: با توجه به چالشهای ذکرشده، دولت آقای پزشکیان باید با اتخاذ سیاستهای مدبرانه، اعتماد عمومی را بازسازی کند و از تشدید بحرانها جلوگیری نماید. در ادامه، برخی از راهکارهای پیشنهادی ارائه شده است:
این فعال سیاسی بیان کرد: یکی از مهمترین اقداماتی که دولت میتواند انجام دهد، افزایش شفافیت در اطلاعرسانی است. مردم باید بدانند که دولت در چه مسیری حرکت میکند، چه اقداماتی انجام داده و چه موانعی پیش روی آن قرار دارد. ارتباط مستمر با مردم و ارائه گزارشهای دقیق از عملکرد دولت، میتواند تا حد زیادی از گسترش ناامیدی جلوگیری کند.
وی ادامه داد: آقای پزشکیان و تیم دیپلماسی کشور، بهویژه وزارت امور خارجه به ریاست آقای عراقچی، باید تلاش بیشتری برای کاهش تنشهای بینالمللی و رفع تحریمها داشته باشند. مذاکرات باید با قاطعیت و تدبیر دنبال شود تا از این طریق، اقتصاد کشور به مسیر رشد و توسعه بازگردد. حل بحرانهای بینالمللی نهتنها به بهبود شرایط اقتصادی کمک میکند، بلکه اعتماد مردم را نیز به دولت افزایش خواهد داد.
غرویان تشریح کرد: دولت باید با اجرای سیاستهای اقتصادی صحیح، کنترل تورم و تثبیت نرخ ارز را در اولویت قرار دهد. این کار نیازمند مدیریت صحیح نقدینگی، جلوگیری از رانت و فساد اقتصادی و حمایت از تولید داخلی است. همچنین، برنامهریزی برای افزایش اشتغالزایی و تقویت قدرت خرید مردم، از دیگر اقداماتی است که باید بهسرعت مورد توجه قرار گیرد.
وی گفت: در حال حاضر، سه جریان اصلی در جامعه در حال گسترش ناامیدی هستند: تندروها، براندازان و برخی از حامیان سابق دولت. هر یک از این گروهها به دلایل خاص خود، تلاش دارند که مردم را نسبت به آینده بدبین کنند. دولت باید با اقدامات عملی و نه صرفاً شعار، نشان دهد که در مسیر تحقق وعدههای خود حرکت میکند. ایجاد امید در جامعه، نیازمند اقدامات جدی و ملموس است.
این فعال سیاسی توضیح داد: مشکلاتی مانند قطعی برق، گرانیهای ناگهانی و بحرانهای اقتصادی، باعث افزایش نارضایتی عمومی شده است. دولت باید با برنامهریزی دقیق و بهرهگیری از کارشناسان مجرب، این مشکلات را بهصورت ریشهای حل کند. همچنین، مدیریت بحرانهای احتمالی و آمادگی برای مقابله با شرایط دشوار، از دیگر مواردی است که نباید نادیده گرفته شود.
وی ادامه داد: وضعیت کنونی کشور، هم از نظر سیاسی و هم از نظر اقتصادی، نیازمند مدیریت هوشمندانه و سیاستگذاریهای دقیق است. دولت آقای پزشکیان با چالشهای متعددی روبهرو است و موفقیت یا ناکامی آن، تأثیر مستقیمی بر آینده سیاسی و اجتماعی کشور خواهد داشت.
غرویان در نهایت خاطر نشان کرد: راهکارهایی مانند افزایش شفافیت، تقویت دیپلماسی، کنترل تورم، مقابله با جریانهای ناامیدکننده و حل مشکلات زیرساختی، میتوانند به بازسازی اعتماد عمومی و افزایش امید در جامعه کمک کنند. مردم ایران، همواره نشان دادهاند که در برابر مشکلات، مقاومت و صبوری زیادی دارند، اما این صبوری باید با اقدامات مؤثر و امیدبخش دولت همراه شود. در غیر این صورت، خطر افزایش نارضایتی و کاهش سرمایه اجتماعی، میتواند چالشهای بیشتری را برای کشور ایجاد کند.
source