وی با نادرست خواندن این ادعا خاطرنشان کرد: پس از پیروزی انقلاب اسلامی، درس های تخصصی تفسیری در حوزه ها رواج پیدا کرد.
عضو جامعه مدرسین ادامه د اد: مرحوم والد ما از پیشگامان تاسیس درسهای تخصصی در حوزه علمیه بود، از جمله آنها میتوان به درس تخصصی تفسیر، رجال و نیز نهجالبلاغه اشاره کرد.
وی یادآور شد: بزرگان حوزه به قرآن و معارف اهلبیت(ع)، اهتمام زیادی داشتند، که بیانگر نقش مهم درسهای تخصصی در ساختار علمی حوزههای معاصر است.
فاضل لنکرانی با یادآوری اینکه از آغاز پیروزی انقلاب اسلامی، توجه ویژهای از سوی بزرگان حوزه به ساماندهی علمی و تربیتی حوزههای علمیه معطوف شد تصریح کرد: در ۱۰ سال نخست پس از انقلاب، اداره امور حوزه بر دوش والد ما و چند نفر دیگر از بزرگان بود، لحظههایی که تمام وقت و توان خود را در راه انتظام و ارتقای سطح علمی حوزه صرف کرد، آن هم در شرایطی که در ابتدای امر، حوزه از نظر ساختار اداری و آموزشی وضعیت منظم و سامانیافتهای نداشت.
وی بیان کرد: بسیاری از بنیانهای ساختاری که امروز در حوزه به عنوان پایههای درسهای تخصصی شناخته میشود، در همان دوره پیریزی شد، در آن زمان، تفسیر جوامع الجامع به عنوان درس رسمی و الزامی در برنامه آموزشی حوزه گنجانده شد و بهتدریج درس های تخصصی تفسیر در حوزه رایج و فراگیر شد.
وی گفت: هم اینک بالغ بر ۲۰۰ درس تفسیر در حوزه های علمیه فعال است، در گذشته شمار این رشتهها بسیار اندک بود.
استاد سطوح عالی حوزه در بخش دیگری سخنان یادآور شد: در مطالعهی زندگی حضرت امام(ره)، به هر میزان که تامل کردم تا علت این عظمت، تعالی، و ژرفای فکری ایشان را دریابم، چیزی نیافتم جز آنکه همه این بزرگیها از قرآن نشات گرفته بود.
وی ادامه داد: امام راحل در آثارش همواره با دقت در آیههای قرآن به استنباط پرداختهاند، مجموعه استنادهای قرآنی ایشان گردآوری و بهصورت منسجم منتشر شده است، همه اینها از دستاوردهای همین حوزههاست.
وی افرود: اینها محصول تلاشهایی هستند که در محیطهای علمی حوزه و به دست فقیهان و مفسران آن فراهم شدهاند، در برابر این واقعیتها، نباید با بیمبالاتی سخن گفت، اگر نقدی است، باید با انصاف، آگاهی، و به قصد اصلاح باشد.
فاضل لنکرانی با ذکر اینکه دغدغه توجه بیشتر به قرآن در حوزهها، دغدغهای بسیار شریف است گفت: حوزه باید هزاران برابر بیش از آنچه تاکنون به قرآن پرداخته، به آن توجه کند، اما این مساله صحیح را نباید با ادعای ناصوابی نظیر در حوزه هیچ خبری از قرآن نیست، خلط کرد.
وی تاکید کرد: ما که سال ها با فضای درسی حوزه سر و کار داشتهایم، بهخوبی میدانیم که این سخن، نهایت بیاطلاعی از وضعیت واقعی حوزه ها است.
رئیس مرکز فقهی با بیان این نکته که در سالهای اخیر، در این مرکز، مجموعهای تحت عنوان آیههای فقه پزشکی منتشر شد گفت: مرحوم والد ما در فلسفه بسیار زبده بود و مطالعه های عمیقی داشت ولی عمده فعالیت علمیاش در فقه و اصول متمرکز بود.
وی افزود: ما آثار فقهی و اصولی ایشان را گردآوری کردیم و آن بخشهایی را که در آنها به قرآن استناد شده بود جدا کردیم؛ حاصل این کار، ۲ جلد قطور بنام فقه القرآن شد.
وی همچنین اضافه کرد: از مجموعه آثار حضرت امام خمینی نیز که شامل نوشتههای اصول، فقهی، فلسفی، عرفانی، اخلاقی، سیاسی است، یک جلد مستقل و قطور درباره استنادهای قرآنی تهیه شده که مرکز نشر آثار امام آن را منتشر کردهاست.
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم تصریح کرد: با وجود این شواهد روشن، چگونه میتوان با وجدان علمی و صداقت گفت که حوزه هیچ اعتنایی به قرآن ندارد، این سخنی نادرست بیپشتوانهای است.
وی یادآور شد: اگر مقصود از انتقاد، آن باشد که حوزه باید بیش از پیش به قرآن توجه کند، این نکته پذیرفتنی است، خود ما نیز در مسیر همین دغدغه گام برداشتهایم.
وی با اشاره به تفسیر عظیم تسنیم، آن را یکی از افتخار های فکری و علمی مکتب شیعه دانست و گفت: وقتی گفته میشود این تفسیر بالغ بر ۸۰ جلد است و نگارش آن حدود ۴۰ سال به طول انجامیده، باید دانست که این حجم از استقامت و پشتوانه علمی هرگز حاصل یک روند معمولی نیست.
رئیس فقهی ائمه اطهار خاطرنشان کرد: تفسیرهایی که طی ۵۰ سال گذشته در حوزههای علمیه نگاشته شده، از نظر کمیت و کیفیت بیسابقه است.
وی یادآور شد: بزرگان طراز اول حوزه که در فقه و فلسفه در بالاترین سطوح علمی قرار داشتند وارد عرصه نگارش تفسیر شدند، چگونه میتوان با وجود این شواهد روشن، چنین داوری ناروا کرد که در حوزه، اثری از قرآن و تفسیر نیست، این سخن نهتنها ناصواب بلکه ظلمی آشکار به ساحت حوزههای علمیه است.
وی تاکید کرد: توجه به قرآن در حوزه های علمیه؛ در حال بالیدن و شکوفایی است، مشروط بر آنکه با نگاهی منصفانه و تحلیلی به آن نگریسته شود.
عضو جامعه مدرسین ادامه داد: تفسیر فاخر المیزان اثر علامه طباطبائی(ره) نیز در همین حوزه نوشته شد، با ایننمونههای روشن از اهتمام عمیق و نظاممند حوزه به قرآن کریم در سطوح عالی علمی، چگونه رواست که در صداوسیما، آنهم بهگونهای عمومی و بیپایه، چهره علمی حوزه مخدوش شود و حیثیت نهاد علم دینی چنین به بازی گرفته شود.
انتهای پیام/
source