۸ بازی ویدیویی که از شدت تنش شما را میخکوب خود می‌کنند

برخی از گیمرها علاقه دارند بعد از یک روز سخت و طولانی به سراغ یک بازی آرام و دل‌نشین بروند. اما نمی‌توان از تأثیر بالای بازی‌هایی چشم‌پوشی کرد که با تنش، شور و هیجان زیادی همراه‌ هستند.

برخلاف فیلم‌ها، بازی‌های ویدیویی به دلیل ارائه سطح بالاتری از درگیری ذهنی و فیزیکی، گیمرها را به طور عمیق‌تر در تجربهٔ خود غرق می‌کنند؛ به قدری که بدن و ذهن ممکن است باور کند که در میانه یک میدان نبرد حضور دارد. عناوینی که در این مقاله به آن‌ها می‌پردازیم، از پرتنش‌ترین تجربه‌هایی هستند که این صنعت ارائه داده است.

از ترسناک‌ترین عناوین ژانر وحشت گرفته تا آثار اکشن‌ و بازی‌های بقا محور با درجه سختی دیوانه‌وار، همه این بازی‌ها گیمر را به شدت تحت فشار قرار می‌دهند و کمترین مجال را برای استراحت باقی می‌گذارند.

شاید شما نخواهید همیشه به سراغ چنین بازی‌هایی بروید، اما اگر به‌دنبال تجربه‌ای هستید که میزان اعصاب، تمرکز و شجاعتتان را به چالش بکشد، این فهرست برخی از این عناوین را معرفی می‌کند.

۸. Alien Isolation

طبق آمار ارائه شده، تنها ۱۵% از بازیکنان توانسته‌اند بازی Alien Isolation را به اتمام برسانند. این عنوان علاوه بر مدت زمان طولانی، یک تجربه سخت و چالش‌برانگیز را به گیمرها ارائه می‌دهد.

این اثر ترسناک اول شخص بقا، برای طرفداران سری Alien رویایی بود که به حقیقت پیوست. نتیجه نهایی اثری موفق و منحصربه‌فرد بود که در عین حال تجربه‌ای استرس‌زا را ارائه می‌داد. شما در نقش دختری به نام Amanda قرار می‌گیرید که به جایی رودررو شدن با زنومورف‌، باید به هر قیمتی از مواجهه با آن اجتناب کند.

با پیش‌روی در مراحل، گیم‌پلی به طور فزاینده‌ای سخت‌تر می‌شود، زیرا هوش مصنوعی پیشرفته بازی، این تصور را ایجاد می‌کند که زنومورف در طول تجربه همواره در حال حفظ کردن اقدامات شما است. هر تعاملی که با بیگانه انجام می‌شود، هیجان‌انگیز و ترسناک است و بازیکنان می‌دانند که کاری جز فرار نمی‌توانند انجام دهند. در این میان، استفاده زیرکانه از جامپ اسکر و فضای کلی ایستگاه فضایی Sevastopol، باعث شده تا Alien: Isolation یک تجربه سخت و استرس‌زا باشد.

۷. Cuphead

سبک هنری کارتونی و قدیمی Cuphead باعث شد تا این بازی یکی از درخشان‌ترین و جذاب‌ترین عناوین دهه گذشته لقب بگیرد. ظاهر چشم‌نواز و کلاسیک بازی شاید در نگاه اول نوستالژیک به‌نظر برسد، اما در پشت این سبک هنری دوست‌داشتنی، یکی از پرتنش‌ترین و نفس‌گیرترین تجربه‌ها در تاریخ گیمینگ پنهان شده است.

این بازی که حتی سرسخت‌ترین گیمرها را به چالش می‌کشد، شما را در دل یک مبارزه دیوانه‌وار قرار می‌دهد. شما باید با دقتی بالا و وسواس‌گونه از موج گلوله‌ها جاخالی بدهید و با ترفند و تمرکز، مراحل را به پایان برسانید تا با باس‌فایتی خلاقانه و عجیب و غریب روبه‌رو شوید.

گرچه مراحل Cuphead نسبت به بازی‌های هم‌سبکش کوتاه‌تر هستند، اما همین دوندگی‌های کوتاه به دلیل حجم بی‌پایان کارهایی که بازیکن باید به طور همزمان انجام دهد، می‌توانند به‌شدت استرس‌زا باشند. حس رضایتی که پس از به پایان رساندن یک مرحله سخت نصیب مخاطب می‌شود، بی‌نظیر است. البته شاید پس از آن ترجیح دهید که برای آرام شدن اعصاب، یک دور در اطراف خانه قدم بزنید.

۶. DOOM Eternal

Doom در سال ۲۰۱۶ با نبوغی مثال‌زدنی، شخصیت Doom Slayer را مجدداً به نوعی کابوس زنده برای ساکنان جهنم تعریف کرد‌. دنباله این بازی تحت عنوان DOOM Eternal در سال ۲۰۲۰ منتشر شد که در آن سرعت مبارزات، تعداد و تنوع دشمنان نسبت به نسخه قبلی افزایش یافته بود. به طور کلی، این بازی طی گیم‌پلی ۱۵ ساعته خود نسبت به نسخه پیشین چالش‌برانگیزتر بود و بازیکنان در آن به مهارت بیشتری نیاز داشتند.

اگر روز سختی را پشت سر گذاشته‌اید و دنبال چیزی پرسرعت، پر سر و صدا، خشونت‌بار و انفجاری برای خالی کردن خشم و هیجاناتتان هستید، تجربه Doom Eternal به شدت توصیه می‌شود.

۵. Phasmophobia

Phasmophobia یک بازی ترسناک مبتنی بر بقاء و با ساختار چندنفره است که در آن تیم‌هایی متشکل از چهار بازیکن تلاش می‌کنند تشخیص دهند که کدام یک از ارواح بازی در یک منطقه خاص آن‌ها را تعقیب می‌کند و سپس باید از دست آن فرار کنند.

سازندگان بازی برای به حداکثر رساندن میزان تنش، هیچ راهی برای بازیکنان به منظوره مبارزه با ارواح قرار نداده‌اند. بازیکنان تنها باید تا زمانی که امکان فرار وجود دارد، به پنهان شدن ادامه دهند. Phasmophobia یک بازی وهم‌آور در خانه خالی از سکنه است که با ترس‌های مختلف خود را نشان می‌دهد.

با توجه به اینکه بازی‌های مختلفی در سبک بقای چندنفره در بازار وجود دارند، Phasmophobia سعی کرده تا با ترس پویا و چندنفره، خود را از سایر عناوین متمایز کند.

۴. Max Payne

نسخه اول سری Max Payne با گیم‌پلی و داستان منحصربه‌فرد خود، موفقیت‌های فراوانی را به دست آورد. با اینکه عنوان مذکور عمدتاً به خاطر مکانیک بی‌نظیر و شگفت‌انگیز Bullet Time مشهور شد، اما برخلاف تصور بسیاری که فکر می‌کردند با یک بازی تیراندازی سبک و موزون طرف هستند، این بازی اصلاً به آن سادگی که انتظار می‌رفت نبود. برای بازیکنان تازه‌وارد، نسخه اول به خصوص در مقایسه با نسخه‌های بعدی یک ماجراجویی دشوار است و بازیکنان را مجبور می‌کند تا به هر مبارزه به‌ عنوان معما نگاه کنند.

دانستن این‌ که چه زمانی از توانایی محدود مکس در کند کردن زمان استفاده شود و در چه زمانی باید سلاح‌های خود را نشانه‌گیری یا تعویض کنید، برای موفقیت مهم و حیاتی است. این مسئله باعث می‌شود میزان زیادی آزمون‌ و خطا در بازی وجود داشته باشد، چون بازیکن با ورود به هر اتاق جدید که پر از دشمن است، باید استراتژی متفاوتی اتخاذ کند.

کند شدن زمان تأثیر چندانی در کاهش شدت و هیجان مکس پین ندارد، تازه باید استرس دائمی مدیریت قرص‌های مسکن که نقش حیاتی در بازیابی سلامتی دارند را نیز در نظر بگیریم البته باید به بخش‌های کابوس مکس پین نیز اشاره کرد. این قسمت‌ها با مکانیک‌های پلتفرمینگ سخت خود ممکن است بیشتر از هر درگیری مسلحانه‌ای فشار خونتان را بالا ببرند.

۳. Subnautica

حتی افرادی که به اعماق اقیانوس‌ها علاقه دارند، بعید است از Subnautica به عنوان یک ماجراجویی کاملاً آرام لذت ببرند. بازی تاکید بی‌رحمانه‌ای بر این موضوع دارد که دنیای زیر آب تا چه حد می‌تواند ترسناک، ظالمانه و خصمانه باشد.

این بازی اغلب به عنوان یک اثر ترسناک در لباس مبدل شناخته می‌شود، زیرا هرچه بیشتر در آن به کاوش بپردازید، احتمال بیشتری وجود دارد که با موجودات ترسناک مواجه شوید و احتمالاً بزرگترین آن‌ها Reaper Leviathan باشد. جدا از این موارد، اکتشاف در یک پهنه آبی وسیع چیزی است که Subnautica را به یک فضای ترسناک تبدیل می‌کند. با این حال، با توجه به اتمسفر خدادادی و جلوه‌های بصری زیبا، دور شدن و فاصله گرفتن از آن بسیار سخت است.

۲. Hellblade: Senua’s Sacrifice

Hellblade: Senua’s Sacrifice یک اثر اکشن ماجراجویی است که در مقایسه با بسیاری از بازی‌های این فهرست ساده‌تر به‌نظر می‌رسد و در عین حال، بار سمعی و بصری سنگینی را بر دوش بازیکن می‌گذارد.

این بازی به زیبایی متلاشی شدن روان شخصیت اصلی، یعنی Senua، را به تصویر می‌کشد. طراحی صدای فوق‌العاده بازی باعث می‌شود تا بازیکن در تمام مدت با سیلی از صداهای درونی و نجواهای ذهنی سنوآ احاطه شود. این موضوع، مرز میان واقعیت و توهم را به شکلی آزاردهنده محو می‌کند. بی دلیل نیست که استودیوی Ninja Theory به گیمرها توصیه می‌کند که بازی را با هدفون تجربه کنند تا حس غوطه‌وری افزایش یابد.

بازی از همان اوایل با هشداری نسبت به وجود مکانیک Permadeath (مرگ دائمی) مخاطب را دچار اضطراب می‌کند. هرچند می‌دانیم که در عمل، هرگز خطر واقعی برای پاک شدن کامل سیوها وجود ندارد، اما در اولین تجربه، همین تهدید ظاهری کافی‌ است تا تنش بازی چند برابر شود.

در مجموع، فضای اتمسفریک Hellblade به قدری سنگین و خفقان‌آور است که پس از حدود پنج ساعت، از این‌که بازی به پایان می‌رسد نفس راحتی خواهید کشید. البته شاید بخش عمده‌ای از این حس رهایی به دلیل معماهای رونیکی نه‌چندان دلچسب آن باشد.

۱. This War of Mine

این عنوان یکی از متفاوت‌ترین و ارزشمندترین آثار در صنعت بازی‌های ویدیویی است. در This War of Mine شما باید تلاش کنید گروهی از غیرنظامیان را تا زمانی که امکان دارد، در یک شهر خیالی محاصره شده زنده نگه دارید. از آنجایی که اکثر غیرنظامیان تجربه کمی با چنین سناریویی دارند، شما وظیفه دارید آن‌ها را با مدیریت سلامتی و تجهیزات زنده نگه دارید، به این امید که آتش بس برقرار شود که تنها پس از مدت زمانی به طور تصادفی اتفاق می‌افتد. این بازی بقا محور از طریق تصمیمات سختی که بازیکن را مجبور به گرفتن آن‌ها می‌کند، اضطراب زیادی را انتقال می‌دهد.

حتی ابتدایی‌ترین اصول بقاء در اینجا بسیار دشوار می‌شود، به گونه‌ای که وقتی با بازماندگان NPC در خارج از خانه روبه‌رو می‌شوید، وسوسه سرقت یا حتی قتل آن‌ها برای بقای خود به ذهنتان خطور می‌کند. با این حال، This War of Mine همیشه انسانیت را در خط مقدم خود نگه می‌دارد و تضمین می‌کند که تعداد کمی از افراد می‌خواهند تا حد امکان اعمال خودخواهانه انجام دهند. در واقع هر تصمیم سخت مانند قرصی تلخ است که باید آن را ببلعید.

منبع: WhatCulture