بیست‌ویک سال پیش در چنین روزهایی، سومین قسمت از مجموعه سینمایی هری پاتر با عنوان Harry Potter and the Prisoner of Azkaban به کارگردانی آلفونسو کوارون روی پرده رفت؛ فیلمی که نه‌تنها یکی از متفاوت‌ترین آثار این فرنچایز محبوب است، بلکه از دید بسیاری از منتقدان و طرفداران، نقطه عطفی در مسیر رشد شخصیت‌ها و فضای روایی مجموعه به‌شمار می‌آید.
پس از موفقیت دو قسمت ابتدایی به کارگردانی کریس کلمبوس، انتخاب کارگردان مکزیکی، آلفونسو کوارون که پیش‌تر به‌خاطر فیلم‌هایی چون Y Tu Mamá También شناخته می‌شد حرکتی جسورانه بود. کوارون فضای رنگارنگ و کودکانه دو قسمت اول را کنار گذاشت و با استفاده از فیلترهای تیره، قاب‌های متفکرانه و زبان بصری بالغ‌تر، هاگوارتز را وارد مرحله‌ای جدید کرد؛ جهانی که دیگر تنها محل ماجراجویی‌های کودکانه نیست، بلکه رازها، خطرها و سایه‌های مبهم در آن حضوری پررنگ دارند.
در Prisoner of Azkaban، دیگر با «پسر کوچکِ زنده‌مانده» روبرو نیستیم، بلکه با هری پاتری مواجهیم که در آستانه بلوغ، در حال کشف لایه‌های پیچیده‌تری از گذشته خود، خانواده‌اش و دنیای اطرافش است. حضور شخصیت‌هایی چون سیریوس بلک، پروفسور لوپین و دیمنتورها به این تحول عمق بیشتری می‌بخشد. داستانی که بیش از پیش به گذشته پدر و مادر هری می‌پردازد، خطوط عاطفی تازه‌ای خلق می‌کند و مفاهیمی چون ترس، هویت، خیانت و بخشش را وارد قصه می‌سازد.
یکی از برجسته‌ترین ویژگی‌های فیلم، طراحی بصری خلاقانه آن است. از چرخش ساعت‌ها در «برج ساعت»، تا سکانس پرواز با باک‌بیک، فیلم به‌لحاظ تکنیکی در اوج خود قرار دارد. موسیقی متن جان ویلیامز نیز در این قسمت یکی از پیچیده‌ترین و شاعرانه‌ترین تم‌های خود را ارائه می‌دهد؛ به‌ویژه قطعه‌ی Double Trouble که در آغاز فیلم با گروه کر دانش‌آموزان اجرا می‌شود، حال‌وهوایی رازآلود و کلاسیک به فضا می‌دهد.
با گذشت دو دهه، هنوز هم «زندانی آزکابان» را می‌توان به‌عنوان یکی از مهم‌ترین و منحصربه‌فردترین فیلم‌های سری هری پاتر دانست. کوارون نه‌تنها فیلمی مستقل خلق کرد که به‌تنهایی نیز قدرت روایت دارد، بلکه مسیر بصری و دراماتیک قسمت‌های بعدی را نیز مشخص نمود. پس از او، کارگردانانی مانند مایک نیوول و دیوید ییتس نیز سعی کردند همین تاریکی و بلوغ را در روایت حفظ کنند.
فیلم Harry Potter and the Prisoner of Azkaban در سال ۲۰۰۴ اکران شد و با بودجه‌ای حدود ۱۳۰ میلیون دلار، بیش از ۷۹۰ میلیون دلار فروش جهانی داشت. اما آن‌چه از این فیلم در حافظه ما مانده، نه فقط موفقیت مالی، بلکه تصویری است روشن از ورود هری پاتر به دوران نوجوانی، به جهانی پر از سوال و تردید و حقیقت. اکنون پس از ۲۱ سال، بازبینی این اثر نه فقط به‌عنوان بخشی از یک مجموعه، بلکه به‌عنوان فیلمی مستقل و هنرمندانه، تجربه‌ای تازه و لذت‌بخش خواهد بود.
source