معاون صیانت حوزه‌های علمیه بیان کرد: خداوند متعال می‌فرماید: «وَلَمْ یُرِدْ إِلَّا الْحَیَاةَ الدُّنْیَا ذَٰلِکَ مَبْلَغُهُمْ مِنَ الْعِلْمِ؛ جز زندگی دنیا را نخواسته‌اند». این است نهایت دانش آنان(نجم، ۳۰) ای پیامبر، اگر کسی از یاد ما روی گرداند، تو نیز از او روی بگردان؛ چرا که این انسان، دنیا را هدف خود قرار داده و علم او نیز محدود به همین دنیا است. اگر کسی آخرت (دار بقا) را مدنظر داشته باشد، حیات جاودانه را درک کرده است.
وی افزود: باید درک کند که خداوند با او چه کرده است. باید متوجه عظمت و ارزشی که خداوند به او بخشیده، باشد. باید بداند چه کسی او را به وجود آورده است. این خداوند بوده که در زمانی که او نبوده، او را هستی بخشیده است. اوست که کفیل همه چیز بوده و ضامن رزق، مقام، دنیا و آخرت است.
معاون صیانت حوزه‌های علمیه ادامه داد: باید بفهمد که خداوند از او چه می‌خواهد و چه انتظاراتی دارد. طلاب، تا زمانی که جایگاه خود را به عنوان مبلغان دین درک نکنند و ندانند که خداوند از آن‌ها چه می‌خواهد، نمی‌توانند به درستی رشد کنند. رشد، امری عجیب و غریب نیست. اجتهاد را نباید دست‌کم گرفت، اما نباید آن را آن‌قدر سخت و دور از دسترس تصور کرد که دست‌نیافتنی به نظر برسد.
حجت الاسلام والمسلمین سپاسی بیان کرد: اگر عزم و اراده‌ای راسخ وجود داشته باشد، موفقیت حتمی است. دشمن همواره در پی ضربه زدن به روحانیت بوده است، زیرا با وجود روحانیت در میان مردم، نتوانسته به اهداف شوم خود دست یابد. مردم، روحانیت را به عنوان الگوی خود می‌پذیرند و به همین دلیل، سقوط هر فرد بلندمرتبه و مورد اعتماد، دردناک‌تر خواهد بود. وظیفه روحانیت این است که خود را به مردم نزدیک‌تر کند، تا این نزدیکی و ارتباط، ثمری شیرین برای جامعه به ارمغان آورد.
انتهای پیام/
source