در روزهای گذشته عرضه سوخت پاسخگوی تقاضای افزایش‌یافته بود و روز گذشته نیز سهمیه‌‌‌بندی بنزین که یکی از روش‌های رایج برای مدیریت تقاضای بنزین در زمان جنگ محسوب می‌شود، آغاز شد. با این حال در شرایط فعلی افزایش دورکاری با حذف نیاز به رفت‌‌‌وآمد کارکنان، تقاضای سوخت را بهطور قابلتوجهی کاهش می‌دهد. سفرهای روزانه کاری بخش بزرگی از مصرف سوخت را تشکیل می‌دهد و کاهش آن به صرفه‌‌‌جویی در بنزین و گازوئیل کمک می‌کند. برای موفقیت اجرای چنین سیاستی، مدیریت دولت برای فراهم کردن پیش‌‌‌نیازهایی مانند اینترنت پرسرعت و همچنین همکاری بخش دولتی و بخش خصوصی ضروری است. همچنین اجرای برنامه‌‌‌هایی در جهت افزایش سهولت استفاده از حمل‌ونقل عمومی برای شهروندان، میتواند در کاهش تقاضای سوخت موثر واقع شود.
تغییر رفتار مصرف‌کننده
همزمان با آغاز درگیری نظامی میان اسرائیل و ایران و افزایش نااطمینانی‌‌‌های ناشی از این شرایط جنگی، تقاضای کالاهایی مانند بنزین در کشور افزایش یافت. به صورت کلی می‌توان گفت افزایش چشم‌گیر تقاضا برای نیازهای اولیه مانند بنزین در شرایط جنگی کاملا طبیعی است. در شرایط جنگی، رفتار مصرف‌کننده بهطور قابلتوجهی دستخوش تغییر می‌شود. نگرانی از کمبود منابع، به‌‌‌ویژه بنزین، باعث می‌شود افراد به‌‌‌جای مصرف منطقی، به‌‌‌دنبال ذخیره‌‌‌سازی سوخت باشند. حتی کسانی که در شرایط عادی نیاز چندانی به بنزین ندارند، ممکن است در این وضعیت باک خودروهای خود را مکررا پر کرده یا ظروف سوختی تهیه و انبار کنند. این رفتار بیشتر از نیاز واقعی، ناشی از ترس و نااطمینانی نسبت به آینده است.
همچنین، مردم تلاش می‌کنند جابه‌‌‌جایی‌‌‌های ضروری خود را زودتر انجام دهند و همین موضوع تقاضا را بهطور موقت افزایش می‌دهد. افزایش چشم‌گیر صف‌‌‌های پمپ‌‌‌بنزین و خرید هیجانی نشانه‌‌‌هایی از این تغییر رفتار است. این الگوهای رفتاری، نه‌‌‌تنها فشار مضاعفی بر شبکه توزیع وارد می‌کند، بلکه میتواند موجب کمبود مصنوعی سوخت در کوتاه‌‌‌مدت شود؛ حتی اگر عرضه واقعی کاهش نیافته باشد.
source