به گزارش خبرنگار حوزه استان های خبرگزاری تقریب، داود امامی؛ کارشناس ارشد جغرافیای سیاسی در یادداشتی آورده است:
اکنون 9 روز از آغاز درگیری‌های آشکار میان ایران و رژیم اشغالگر قدس می‌گذرد. در این مدت، جامعه ایران بار دیگر نشان داد که در بزنگاه‌های تاریخی، «ملت» بودن تنها یک مفهوم حقوقی یا جمعیتی نیست، بلکه حقیقتی عینی و جاری در متن زندگی مردم است؛ حقیقتی به نام انسجام ملی.
در تحلیل جغرافیای سیاسی، «انسجام ملی» یکی از بنیان‌های کلیدی پایداری ژئوپلیتیکی یک کشور است. هنگامی که یک ملت بتواند در لحظات حساس، اختلافات سیاسی و سلیقه‌ای را کنار نهاده و حول محور «وطن» و «تمامیت ارضی» متحد شود، آن ملت از آسیب‌پذیری‌های ژئوپلیتیکی عبور می‌کند و به یک بازیگر تأثیرگذار در منطقه و فراتر از آن بدل می‌گردد.
صحنه این روزهای ایران، آینه‌ای بود از همین بلوغ ملی. اقشار گوناگون جامعه، از هر باور و گرایشی، در حمایت از امنیت ملی و پاسداشت تمامیت ارضی کشور، هم‌صدا شدند. این وحدت، نه حاصل فشار یا تبلیغ، بلکه برخاسته از یک درک عمیق و مشترک از معنای میهن است؛ میهنی که همه‌ی ما در سایه‌ی آن نفس می‌کشیم، رشد می‌کنیم و امید می‌سازیم.
این انسجام، علاوه بر تأثیر مستقیم در حوزه‌های امنیتی و سیاسی، پیام روشنی برای بازیگران منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای دارد: ایران، اگرچه با چالش‌های داخلی و فشارهای خارجی روبه‌روست، اما ستون‌های همبستگی ملی‌اش فرو نریخته و در لحظه‌ی تصمیم، قادر به شکل‌دهی یک اراده جمعی است. این خود یکی از بزرگ‌ترین سرمایه‌های ژئوپلیتیکی ایران است؛ سرمایه‌ای که برخی کشورها با وجود ثروت‌های هنگفت، از آن محروم‌اند.
از منظر جغرافیای سیاسی، چنین وحدتی نوعی «بازتولید مشروعیت ملی» نیز محسوب می‌شود. زیرا ملت زمانی بیشترین همدلی را نشان می‌دهد که باور داشته باشد دفاع از خاک، تنها دفاع از سرزمین نیست، بلکه دفاع از هویت، تاریخ، فرهنگ و آینده‌ی خود اوست.
وحدت ملی نه یک واکنش لحظه‌ای، بلکه یک راهبرد بلندمدت است که باید با درایت و انصاف آن را حفظ و تعمیق بخشید.
ایران، مادامی که این انسجام را حفظ کند، نه‌تنها از طوفان‌های منطقه‌ای عبور خواهد کرد، بلکه در آینده‌سازی منطقه‌ای و جهانی نقشی تعیین‌کننده خواهد داشت.
انتهای پیام/
source