آرمان امروز- منیره چگینی : اوایل خرداد امسال بود که یک توله خرس در پارک پردیسان تهران مفقود شد و نه سازمان محیط زیست پاسخ شفافی در این رابطه داد و نه ردی از توله خرس باقی مانده است. تقریبا پس از جنگ ۱۲ روزه هیچ خبر یا نشانی از این توله خرس نیست و به تازگی مسئول کلینیک بازپروری حیات وحش پردیسان درباره آخرین جزئیات این توله خرس گفت: « بعد از گذشت حدود یک ماه از مفقود شدن توله خرس قهوه‌ای هیچگونه نشانه‌ای مبنی بر حضور این توله خرس در پارک پردیسان و اطراف آن وجود ندارد.» نسیبه‌السادات میرباقر افزود: «از همان ساعات اولیه، نیروهای مختلف سازمان حفاظت محیط زیست، از جمله یگان حفاظت، حراست، بازرسی و تیم‌های پشتیبانی از هلال‌احمر، هوافضای سپاه و نهاد‌های مردمی، به مدت ده شب عملیات جست‌و‌جو و پایش را انجام دادند. برای یافتن این توله خرس، از تجهیزات پیشرفته‌ای مانند دوربین‌های دید در شب، پهپاد‌های حرارتی، سگ‌های زنده‌یاب، تله‌های زنده‌گیر و دوربین‌های تله‌ای در نقاط مختلف پارک استفاده شد.» اتفاقی عجیب که اخبار آن زیر سایه جنگ، تقریبا فراموش شد. آیا سازمان محیط زیست که پارک پردیسان را به عنوان محیط حفاظت شده در قلب پایتخت انتخاب کرده، هنوز نمی داند که این توله خرس تلف شده یا به سرقت رفته؟ این وضعیت نگران‌کننده باعث می شود تا انگشت اتهام دراولین نگاه به سوی دست اندرکارن پارک پردیسان،از جمله پیمانکار،دامپزشکان و کارمندان این مجموعه گرفته شود واحتمال اینکه در گذشته هم سابقه تکرارچنین مواردی در سکوت خبری وجود داشته بیشتر می کند. پیمان محبی دامپزشک، در همان زمان احتمال قصور یا اقدام عمدی در ناپدید شدن توله خرس را مطرح کرد. این دامپزشک گفته بود: «اگر آن خرس در محدوده پارک مخفی شده بود، سگ‌هایی که با حس بویایی قوی که در پارک پردیسان تردد دارند، بدون نیاز به پهپاد حرارتی هم قادر به یافتن او بودند.» او تأکید کرده که در صورت قصور، با فاجعه‌ای جدی مواجهیم؛ و اگر هم این موضوع عمدی باشد، باید با آن به‌شدت برخورد شود.
پیمانکار پردیسان؛ حلقه گمشده نظارت و شفافیت
یکی از مهم‌ترین نکاتی که در ماجرای توله خرس مورد اشاره قرار گرفته، موضوع واگذاری مدیریت نقاهتگاه حیات‌وحش پردیسان به یک پیمانکار خصوصی است. بر اساس اظهارات منابع مطلع،اداره این مرکز، به‌جای آنکه تحت نظارت مستقیم سازمان حفاظت محیط زیست باشد، در اختیار پیمانکاری است که سالانه میلیاردها تومان بودجه دریافت می‌کند. نبود نظارت کافی، فقدان دوربین مداربسته در درمانگاه حیوانات، و عدم ثبت دقیق ورود و خروج گونه‌ها، زمینه را برای احتمال بروز تخلف یا سهل‌انگاری فراهم کرده است. بر اساس این گزارش، ممکن است گونه‌هایی که ارزش مالی دارند ولی ثبت رسمی نمی‌شوند، از چرخه نظارتی خارج شده و سرنوشت آن‌ها نامعلوم باقی بماند. این وضعیت نگران‌کننده، پرسش‌های جدی درباره نحوه انعقاد قرارداد با پیمانکار، مکانیزم نظارت بر عملکرد او، و سرنوشت حیوانات تیمار شده در این مجموعه مطرح می‌کند.
پارک پردیسان؛ فضای سبز شهری یا تیمارگاه نامناسب؟
پارک پردیسان، با وسعت حدود ۲۰۰ هکتار، یکی از معدود فضاهای سبز در کلان‌شهر تهران است. اما در سال‌های اخیر، این پارک علاوه بر کارکرد تفریحی برای شهروندان، به‌عنوان محل نگهداری موقت حیوانات آسیب‌دیده و گونه‌های خاص مورد استفاده قرار گرفته است. این در حالی‌ست که بسیاری از کارشناسان زیست‌محیطی هشدار داده‌اند که موقعیت مکانی این پارک – میان چهار اتوبان پرتردد – شرایط زیست مناسبی برای گونه‌های حساس فراهم نمی‌کند. به گفته دامپزشک مذکور، انتظار اینکه حیواناتی مانند یوزپلنگ یا خرس در چنین محیطی، بدون آرامش و طبیعت واقعی، روند بهبودی، جفت‌گیری یا تطابق داشته باشند، غیرمنطقی و از اساس غیراصولی است. تردد شبانه‌روزی مردم، دوچرخه‌سواری، ورزش‌های همگانی و حضور سگ‌ها باعث استرس مزمن در این جانوران می‌شود.
source