سعید لیلاز، روزنامه‌نگار و تحلیلگر مسائل سیاسی معتقد است که پزشکیان اصلاً پوپولیست نیست چرا که سلوک شخصی او همینی است که تصویر می‌شود و حتی احمدی‌نژاد هم در سلوک شخصی‌اش نقش‌بازی نمی‌کرد اما مشکل آنجا بود که رئیس دولت‌های نهم و دهم می‌خواست سلوک شخصی‌اش را به فضای عمومی تعمیم دهد.
به گزارش خبرآنلاین، لیلاز در خصوص رفتار پزشکیان با معاون اجرایی او اینگونه توضیح می‌دهد که رفاقت این دو به نیم قرن می‌رسد و آنقدر با هم صمیمی هستند که در جلسات خصوصی همدیگر را به اسم کوچک صدا می‌کنند.
بخشی از گفتگوی سعید لیلاز را در ادامه بخوانید:
نه آقای قائم‌پناه جملاتی گفت که بویی و رنگی از تملق داشته باشد – چون اصلاً نیازی به گفتن چنین جملاتی ندارد – و نه آن جملاتی که از او منتشر شده‌اند بوی تملق می‌دادند، و نه آقای پزشکیان چنین برداشتی از آن‌ها کرده بود.
وقتی می‌گوید «جعفر»، برای کسانی که این دو نفر را می‌شناسند و از روابطشان باخبرند، عمق ارتباط عاطفی، علاقه‌ای عمیق و ارتباط راحت در روابط رئیس‌جمهور و اطرافیانش را نشان می‌دهد. چون من می‌دانم که در خصوصی‌ترین لحظات و جلسات، هنوز هم آقای قائم‌پناه، برخی اوقات آقای رئیس‌جمهور را «آقا مسعود» خطاب می‌کند؛ یعنی پزشکیان برای قائم پناه «مسعود» است و قائم پناه برای پزشکیان «جعفر».
ما روحیات آقای رئیس‌جمهور را می‌شناسیم؛ از تملق بیزار است. اما مهم‌تر از تملق‌گریزی، روحیه سادگی و پرهیز از تشریفات اوست؛ که هم رفاقتش با آقای دکتر قائم‌پناه را بازتاب می‌دهد و هم آن جمله «جعفر ول کن!» را معنا می‌بخشد.
ما می‌دانیم که عمق و کنه این ماجرا چیزی جز ژرفای رفاقت بین این دو نفر، و سادگی و ساده‌زیستی روابط این دو و شخصیت آقای رئیس‌جمهور، معنای دیگری نداشته است.
من چون دیدم که یک انحراف بزرگ در حال رخ دادن است، و چون در حداقل ۲۲ سال گذشته از نزدیک شاهد این رابطه دوستانه، رفیقانه و برادرانه این دو نفر بوده‌ام، این حرف را زدم؛ شاید به درد جامعه ما بخورد. چون می‌بینم که مسیری که در حال ترند شدن است، مسیر اشتباهی است.
source