دولت پزشکیان و محرمیت مردم

آرمان امروز- عرفان بیوک‌نژاد: یکی از مباحث کلیدی در عرصه حکمرانی، موضوع «محرم دانستن مردم» در مسائل سیاسی است؛ اصلی که بر مبنای آن هیچ تصمیم یا موضوع مهمی نباید از افکار عمومی پنهان بماند. سیاست، سرنوشت ملت را تعیین می‌کند و از همین رو ضروری است مردم در جریان تصمیمات و تحولات قرار گیرند تا بتوانند واکنش نشان دهند و بازخوردهای آنان در اصلاح یا تقویت رفتار نظام سیاسی اثرگذار باشد.
بر این اساس، اصل شفافیت و اطلاع‌رسانی به مردم نه تنها یک ضرورت اخلاقی، بلکه لازمه پویایی و کارآمدی نظام سیاسی محسوب می‌شود. به باور ناظران، مردم صالح‌ترین نهاد برای درک و قضاوت درباره تحولات اجتماعی و سیاسی‌اند و حذف آنان از چرخه آگاهی و تصمیم‌گیری به معنای تضعیف مشارکت عمومی خواهد بود.
این رویکرد در دولت مسعود پزشکیان نیز نمود یافته است. از نخستین روزهای نامزدی در انتخابات تا امروز که دولتش در یک ساله شده است، او صداقت را سرلوحه رفتار سیاسی خود قرار داده است. پزشکیان بارها تأکید کرده که دروغ نخواهد گفت و همواره تلاش داشته بی‌پیرایه و صریح با مردم سخن بگوید. ویژگی شخصیتی او نیز بیان ساده و قابل فهم مسائل برای جامعه است؛ روشی که به باور کارشناسان، زمینه‌ساز اعتماد عمومی خواهد بود.
پزشکیان همچنین در مواضع اخیر خود بر ضرورت حمایت از صلح پایدار تأکید کرده و جنگ را فاقد ظرفیت سازندگی برای کشور دانسته است. به اعتقاد تحلیلگران، همین صراحت و شفافیت در موضع‌گیری‌ها، بخشی از همان نگاه مبتنی بر محرم دانستن مردم است؛ نگاهی که می‌تواند پیوند میان دولت و ملت را تقویت کند و مسیر حرکت حاکمیت را بیش از پیش به خواست عمومی نزدیک سازد.
پیمان خواجوی، فعال سیاسی در گفت‌وگو با روزنامه آرمان امروز با اشاره به هجمه‌های اخیر علیه رئیس‌جمهور گفت: «اینکه برخی می‌گویند چرا فلان حرف را زدید و چرا چنین موضوعی را بیان کردید، این سخنان به سود دشمن تمام می‌شود یا دشمن سوءاستفاده می‌کند، واقعیتش چیزی جز بهانه‌تراشی برای کتمان واقعیت‌های موجود کشور نیست.»
به گفته او، تجربه جنگ ۱۲ روزه اخیر نشان داد که حجم اطلاعات، جاسوسی و اشراف دشمنان بر مسائل ایران بسیار گسترده است. بنابراین این تصور که بیان نکردن واقعیت‌ها می‌تواند کمکی به امنیت ملی و ثبات کشور بکند، «خیال باطلی» است.
این کارشناس سیاسی تأکید کرد: «آنچه رئیس‌جمهور امروز دنبال می‌کند، استفاده از بیان مشکلات برای بازگشت به جامعه است؛ یعنی اینکه اولاً بگوییم ما هم این مشکلات را می‌بینیم و ثانیاً جامعه را به مشارکت در روند حل آن‌ها ترغیب کنیم.»
او توضیح داد که سطح بحران‌ها در کشور به حدی رسیده که دیگر با روندهای معمول گذشته حل‌شدنی نیست: «دیگر نمی‌شود صرفاً با یک تصمیم دولتی، اختصاص منابع مالی یا تصویب یک قانون در مجلس مشکلات کشور را حل کرد. مسائلی همچون بحران آب، ناترازی‌های مصرف انرژی، مشکلات قیمت‌گذاری، تأمین مایحتاج عمومی و دارو از جمله بحران‌هایی هستند که این روش‌ها توان رفع آن‌ها را ندارند.»
خواجوی افزود: «امروز متأسفانه فرآیندهای موجود در کشور و نگاه بالا به پایین حاکم، به شدت با فساد آمیخته شده است. افراد زیادی هستند که از این فساد سود می‌برند و در مقابل، جامعه و مردم هر روز بیشتر در رنج فرو می‌روند.»
او در پایان گفت که دولت و حاکمیت متأسفانه توان لازم برای حل مشکلات و بحران‌های کشور را ندارند، و تنها با مشارکت جامعه و شفافیت می‌توان مسیر اصلاح را گشود.