نقدها و نمرات فیلم Sisu: Road to Revenge

فیلم Sisu: Road to Revenge دنباله‌ای برای فیلم قبلی آن به شمار می‌رود که توانسته نمرات خوبی از منتقدان بگیرد.

فیلم Sisu: Road to Revenge یک فیلم اکشن جنگی است که یالماری هلاندر آن را نوشته و کارگردانی کرده است. این اثر دنباله مستقیم فیلم Sisu محصول سال ۲۰۲۲ به شمار می‌رود و یورما توممیلا بار دیگر در نقش افسانه‌ای آتامی کورپی بازمی‌گردد. در این قسمت، بازیگرانی مانند استیون لانگ و ریچارد بریک نیز به گروه بازیگران اضافه شده‌اند.

داستان این دنباله، کورپی را در حالی دنبال می‌کند که خانه قدیمی خانواده‌اش را خراب کرده، آن را روی یک کامیون بار می‌زند و قصد دارد برای ادای احترام به عزیزانش، در نقطه‌ای امن دوباره بسازد. اما گذشته دوباره سر برمی‌آورد: مردی که خانواده کورپی را کشته بود، بازگشته است تا با هر وسیله‌ای که شده، این سرباز افسانه‌ای و تسلیم‌ناپذیر را برای همیشه از میان بردارد.

منتقدان بر این باور هستند که فیلم Sisu: Road to Revenge به‌طور مداوم و خلاقانه رقبا را از میدان به در می‌کند.

تاکنون در وب سایت راتن تومیتوز ۶۴ نقد برای فیلم Sisu: Road to Revenge منتشر شده که امتیاز ۹۵ درصد را برای آن به همراه داشته است. در وب سایت متاکریتیک نیز امتیاز ۷۶ از صد برای این فیلم به ثبت رسیده که بر اساس ۱۸ نقد منتشر شده برای آن در این وب سایت است. در ادامه نظر منتقدان درباره این فیلم را مشاهده می‌کنید.

نظر منتقدان درباره فیلم Sisu: Road to Revenge

• راتن تومیتوز | ۶۴ نقد – امتیاز ۹۵ درصد
• متاکریتیک | ۱۸ نقد – امتیاز ۷۶ از صد

«۸۸/۱۰۰ – RogerEbert.com | منتقد: برایان تالریکو»

این فیلم یک اکشن تمام‌عیار و تماشایی است؛ نمایشی دیگر از مهارت رو‌به‌رشد یالماری هلاندر در طراحی صحنه‌های اکشن و موقعیت‌های خلاقانه.

«۸۰/۱۰۰ – Collider | منتقد: جف اوینگ»

گرچه به دلیل قابل‌پیش‌بینی بودن مسیر شخصیت در این قسمت، بخشی از جذابیت فیلم اول از دست رفته است، اما همچنان شگفتی‌ها و نوآوری‌های کافی (معمولاً خشونت‌آمیز) وجود دارد تا باعث لذت شود و آدرنالین تماشاگر را بالا ببرد.

«۸۰/۱۰۰ – IGN | منتقد: مت دوناتو»

فیلم Sisu: Road to Revenge نگاهی اغراق‌آمیز و بی‌رحمانه به همان لذت اکشن‌محور قسمت اول ارائه می‌دهد و نتیجه‌ای والا رقم می‌زند. هیجان‌سازی هلاندر بلندپروازانه، مقاوم و با شدت سرسام‌آور پیش می‌رود.

«۸۰/۱۰۰ – Empire | منتقد: هلن اوهارا»

این فیلم، خون‌آلود، غرق در خشونت و با جزئیاتی باورنکردنی است و باعث می‌شود از درد به خود بلرزید، از تعجب نفس بکشید و قهرمان کوچک اما سرسخت داستان را تشویق کنید. بار دیگر یک رژیم سرکوبگر روز بدی خواهد داشت، و تماشای آن واقعاً لذت‌بخش است.

«۸۰/۱۰۰ – The Guardian | منتقد: مایک مک‌کهیل»

خبر خوب این است که فیلم همچنان فوق‌العاده مانده: بدل‌کاری‌های قدیمی و قدرتمند، تدوین بی‌دردسر و شفاف و شیوه‌های خلاقانه و متنوع برای نابودی دشمنان، از همان لحظه‌ای که آتامی با یکی از تیرهای چوبی یک جنگنده را از پا درمی‌آورد.

«۷۵/۱۰۰ – IndieWire | منتقد: کریستین زیلکو»

مشخص نیست این مجموعه از نظر مسیر شخصیت یا از نظر دشمنان باقی‌مانده در دهه ۱۹۴۰ فنلاند، دیگر به کجا می‌تواند برود اما اگر داستان همین‌جا به پایان برسد، سفر ما با آتامی سفر رضایت‌بخشی بوده است.

«۷۰/۱۰۰ – Screen Rant | منتقد: گرگوری نوسن»

در برخی جهات، پوچی خود فیلم باعث می‌شود دوباره به نقطه آغاز بازگردد و به یک بیان ناب از آدرنالین تبدیل شود.

«۵۰/۱۰۰ – Screen Daily | منتقد: تیم گریرسون»

با وجود چند لحظه هوشمندانه و تعهد مشابه به خشونت اغراق‌آمیز و باشکوه، این دنباله الهام و سرگرمی ناب فیلم اول را ندارد.