آرمان امروز- گروه سیاسی: در نظام‌های دموکراتیک، استیضاح یکی از ابزارهای نظارتی مهم پارلمان بر عملکرد دولت‌هاست. این ابزار، به‌عنوان بخشی از فرآیند پاسخگویی، نشان‌دهنده پویایی سیستم حکمرانی است و نباید آن را به معنای فروپاشی یک گفتمان یا پایان یک مسیر سیاسی تعبیر کرد. در تاریخ سیاسی ایران، دولت‌های مختلفی با استیضاح وزرا و حتی رئیس‌جمهور روبه‌رو شده‌اند، اما این رویداد، همواره بخشی از مسیر طبیعی سیاست‌ورزی بوده است.
استیضاح اخیر وزیر اقتصاد، جدای از انگیزه‌ها و دلایلی که پشت آن قرار داشت، بهانه‌ای شد برای برخی جریان‌ها تا وفاق را زیر سؤال ببرند و آن را شکست‌خورده جلوه دهند. در حالی که استیضاح نه یک امر غیرعادی، بلکه یکی از ویژگی‌های ذاتی سیاست در نظام‌های دموکراتیک است. طبیعتاً هر دولتی، با هر شعار و رویکردی که روی کار بیاید، در مسیر خود با چالش‌های سیاسی و تغییرات مدیریتی مواجه خواهد شد. برخی از این تغییرات، زودهنگام و شتاب‌زده رخ می‌دهند و برخی دیگر در زمان مناسب خود. اما آنچه در ایران امروز اهمیت بیشتری دارد، فضای پرتنش و پرچالشی است که عرصه سیاست را تحت‌تأثیر قرار داده و این مسئله موجب شده که حتی تغییرات طبیعی نیز به بحران‌های جدی تبدیل شوند.
سپهر سیاسی ایران، تحت تأثیر ساختارهای خاص خود، همواره پرتنش بوده است. این تنش‌ها ریشه در عوامل متعددی دارند؛ از رقابت‌های جناحی و اختلافات ایدئولوژیک گرفته تا فشارهای خارجی و نارضایتی‌های داخلی. در چنین فضایی، هرگونه تغییر مدیریتی می‌تواند با واکنش‌های شدید مواجه شود، اما نباید اجازه داد که این واکنش‌ها، مسیر اصلی سیاست‌ورزی را منحرف کند.
دولت کنونی، با شعار وفاق ملی وارد عرصه شد. وفاق، به‌معنای تأکید بر اشتراکات، پرهیز از تشدید اختلافات و تلاش برای حل مسائل کشور از طریق گفت‌وگو و هم‌اندیشی است. اما جریان‌های تندرو، که در مقابل این گفتمان قرار دارند، تلاش کردند از استیضاح اخیر، به‌عنوان فرصتی برای تضعیف وفاق بهره ببرند. آنها این روایت را مطرح کردند که با برکناری وزیر اقتصاد، دولت ضربه سختی خورده و گفتمان وفاق در حال فروپاشی است. با این حال، واقعیت چیز دیگری است. وفاق یک گفتمان زنده و پویاست و نمی‌توان آن را با یک استیضاح پایان‌یافته تلقی کرد. دولت موظف است که حتی در شرایط دشوار، مسیر خود را ادامه دهد و از چالش‌ها برای تقویت انسجام ملی بهره ببرد. استیضاح یک وزیر، فارغ از اینکه به چه دلایلی رخ داده، به معنای فروپاشی این مسیر نیست، بلکه فرصتی برای اصلاح و بازنگری در روندهای حکمرانی است.
در این میان، ضعف‌هایی نیز در اطلاع‌رسانی دولت و تیم اقتصادی آن مشاهده شد. دولت نتوانست به‌درستی دستاوردهای خود را تبیین کند و این مسئله باعث شد که افکار عمومی، بیش از حد به روایت‌های جناح‌های مخالف توجه کند. در شرایطی که کشور با مشکلات اقتصادی دست‌وپنجه نرم می‌کند، مردم به‌دنبال نشانه‌هایی از تغییر و اصلاح هستند. تندروها از این شرایط سوءاستفاده کرده و تلاش کردند با برجسته‌سازی استیضاح، آن را به‌عنوان نشانه‌ای از تغییر در مسیر دولت معرفی کنند. آنها چنین القا کردند که با برکناری وزیر اقتصاد، دولت به‌دنبال ترمیم اوضاع است، درحالی‌که راه‌حل اصلی، نه در تغییر افراد، بلکه در اصلاح ساختارهای اقتصادی و بهبود روابط بین‌المللی نهفته است. کسانی که تصور می‌کنند با استیضاح اخیر، پزشکیان و طرفدارانش تضعیف شده‌اند، در تحلیل خود دچار خطا هستند. پزشکیان دیگر فقط یک سیاستمدار نیست، بلکه نماد یک مطالبه ملی است؛ مطالبه‌ای که از دل نارضایتی‌های عمومی برخاسته و در پی ایجاد تحول در کشور است. جامعه‌ای که از وضعیت کنونی ناراضی است، به‌دنبال راهکارهای جدید برای حل مشکلات خود می‌گردد و گفتمان وفاق، دقیقاً بر همین بستر شکل گرفته است.
این گفتمان، فراتر از افراد است. حتی اگر برخی مدیران از بدنه دولت کنار گذاشته شوند، اندیشه و مسیر آنها ادامه خواهد یافت. وفاق، صرفاً یک شعار سیاسی نیست، بلکه رویکردی برای اداره کشور است؛ رویکردی که به‌دنبال کاهش تنش‌های داخلی و بین‌المللی، تقویت همبستگی ملی و حرکت به‌سمت حل مسائل کشور از طریق گفت‌وگو و همکاری است.
پزشکیان نیز بارها تأکید کرده که سیاست، عرصه‌ای برای حضور همه شایستگان است و نباید آن را به یک جناح یا گروه خاص محدود کرد. او به‌دنبال تشکیل یک دولت فراگیر است که از ظرفیت‌های تمامی نیروهای توانمند بهره ببرد. در این مسیر، اشتباهات و چالش‌هایی نیز وجود خواهد داشت، اما مهم آن است که گفتمان وفاق، همچنان زنده بماند و به مسیر خود ادامه دهد.
کسانی که تلاش می‌کنند استیضاح وزیر اقتصاد را به‌عنوان نشانه‌ای از پایان وفاق جلوه دهند، باید بدانند که این گفتمان، با یک تغییر مدیریتی از بین نمی‌رود. بلکه همچنان مسیر خود را ادامه خواهد داد و تلاش خواهد کرد تا با بهره‌گیری از تمامی ظرفیت‌های موجود، به حل مشکلات کشور بپردازد.
امروز، جامعه ایران به‌دنبال تغییر است؛ تغییری که نه‌تنها در عرصه اقتصادی، بلکه در حوزه‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی نیز بازتاب پیدا کند. مطالبات مردم، فراتر از تغییر چند مدیر است. آنها به‌دنبال اصلاحات عمیق‌تری هستند که بتواند کیفیت زندگی‌شان را بهبود بخشد. در چنین شرایطی، وفاق، به‌عنوان یک راهبرد کلان، همچنان مسیر خود را طی خواهد کرد.
استیضاح یک وزیر، فارغ از اینکه تحت چه شرایطی رخ داده باشد، نباید به‌عنوان شکست یک گفتمان تلقی شود. وفاق ملی، یک اندیشه پایدار است که بر همبستگی داخلی و تعامل جهانی تأکید دارد. این گفتمان، حتی با وجود چالش‌ها و موانع، همچنان زنده است و به مسیر خود ادامه خواهد داد.
پزشکیان نیز، به‌عنوان نماد این گفتمان، تنها نخواهد ماند. جامعه‌ای که به این رویکرد باور دارد، همچنان در کنار آن خواهد ماند و اجازه نخواهد داد که تندروها، با بهره‌گیری از فضای سیاسی، این مسیر را متوقف کنند. راهی که آغاز شده، مسیر دشواری است، اما با ایستادگی و پایداری بر اصول وفاق، می‌توان از این چالش‌ها عبور کرد و آینده‌ای بهتر را برای کشور رقم زد.
source