نه فقط برای غزه، بلکه برای آینده جهان باید جلوی «اسرائیل» ایستاد

به گزارش خبرنگار حوزه استان های خبرگزاری تقریب به نقل از مرکز اطلاع رسانی فلسطین، متن یادداشت بدین شرح است: دیگر چه چیزی از نظم بین‌المللی باقی مانده است؟ بیش از 500 روز است که «اسرائیل» با حمایت دیپلماتیک، تجهیزات نظامی و پشتیبانی سیاسی ارائه شده از سوی قدرت های بزرگ، به طور سیستماتیک قوانین بین‌المللی را در غزه نقض کرده است. این همدستی ضربه‌ای ویرانگر به اصول اساسی منشور سازمان ملل، شامل حقوق بشر، برابری حاکمیتی و ممنوعیت نسل‌کشی وارد کرده است. سیستمی که اجازه کشتار حدود 61 هزار نفر را می‌دهد، نه‌تنها در حال شکست است، بلکه عملا شکست خورده است.

شواهد و مستنداتی که از طریق تلفن‌های همراه خود به صورت زنده مشاهده کرده و می کنیم و توسط برترین دادگاه‌های جهان بررسی شده‌اند، غیرقابل انکار هستند. از دیدگاه مشورتی دیوان بین‌المللی دادگستری درباره اشغال غیرقانونی سرزمین‌های فلسطینی توسط «اسرائیل» گرفته تا حکم‌های بازداشت صادرشده از سوی دادگاه کیفری بین‌المللی (ICC) برای رهبران ارشد «اسرائیل» و اقدامات مقدماتی در پرونده کنوانسیون نسل‌کشی که توسط آفریقای جنوبی مطرح شده است، همه و همه اقدامات اسرائیل را نقض آشکار قوانین بین‌المللی می دانند. با این حال، علیرغم این احکام، این تخلفات همچنان ادامه دارد، زیرا کشورهایی که بی‌پروا با برترین دادگاه‌های جهان مقابله می‌کنند، با تحریم مقام‌ها، کارکنان و نمایندگان دادگاه کیفری بین‌المللی (ICC) و نادیده گرفتن آشکار دستورات این دادگاه، به «اسرائیل» کمک می‌کنند.

پیشنهاد اخیر دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، برای «تسلط بر غزه» که به معنای الحاق و به دنبال آن پاکسازی قومی جمعیت فلسطینی ساکن آن است، اصول بنیادین حقوق بین‌الملل را هدف قرار داده است. چنین اقداماتی، در صورت انجام، نقض جدی قوانین بین‌المللی و اصول اساسی مندرج در منشور سازمان ملل خواهد بود.

حمله به مردم فلسطین، یادآور فصل‌های تاریکی از تاریخ کشورهای ماست—آفریقای جنوبی تحت آپارتاید، کلمبیای دوران سرکوب و مالزی تحت استعمار. این مبارزات به ما یادآوری می‌کنند که بی‌عدالتی در هر نقطه‌ای، تهدیدی برای عدالت در سراسر جهان است. ما ممکن است از قاره‌های مختلف باشیم، اما همگی به این باور مشترک رسیده ایم که سکوت در برابر چنین جرایمی، همدستی با آن‌ها است. دفاع از حق غیرقابل انکار مردم فلسطین برای تعیین سرنوشت، مسئولیتی جمعی است.

در سپتامبر 2024، مجمع عمومی سازمان ملل قطعنامه‌ای تاریخی را تصویب کرد که وظایف قانونی کشورها برای پایان دادن به اشغال غیرقانونی «اسرائیل» را مشخص می‌کرد. این قطعنامه با اکثریت قاطع 124 رأی تصویب شد و بر لزوم «تضمین پاسخگو کردن افراد به خاطر تمامی موارد نقض قوانین بین المللی» تاکید و هدف خود را «پایان دادن به مصونیت ناقضان قوانین بین المللی، تضمین عدالت، جلوگیری از تخلفات آینده، حفاظت از غیرنظامیان و ترویج صلح» اعلام کرد.

به همین دلیل، ما در کنار بولیوی، کلمبیا، هندوراس و نامیبیا، گروه لاهه را تشکیل داده‌ایم؛ ائتلافی که متعهد به انجام اقدامات قاطع و هماهنگ برای پاسخگو کردن «اسرائیل» در قبال جنایاتش است.

سه تعهد اولیه گروه لاهه بر دو ضرورت اساسی استوار است: پایان دادن به مصونیت «ناقضان قوانین بین المللی» از مجازات و دفاع از انسانیت.

دولت‌های ما احکام صادره از سوی دادگاه کیفری بین‌المللی (ICC) علیه بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر «اسرائیل»، و یوآو گالانت، وزیر دفاع پیشین، را اجرا خواهند کرد و بر انجام تحقیقات و پیگردهای مناسب، عادلانه و مستقل در سطح ملی یا بین‌المللی تأکید می‌کنند. همچنین ما از ورود کشتی‌های حامل تجهیزات نظامی به مقصد «اسرائیل» به بنادر خود جلوگیری خواهیم کرد و تمامی موارد نقل و انتقال تسلیحات که ممکن است به نقض بیشتر قوانین بشردوستانه منجر شوند را متوقف خواهیم ساخت.

در دنیای به‌هم‌پیوسته و در هم تنیده امروز، سازوکارهای بی‌عدالتی در تار و پود زنجیره‌های تأمین جهانی ریشه دارند. تسلیحات پیشرفته بدون فلزات، قطعات، فناوری و شبکه‌های لجستیکی که در سراسر قاره‌ها گسترده شده‌اند، ساخته نمی‌شوند. ما با هماهنگی سیاست‌های خود قصد داریم سدی محکم برای دفاع از قوانین بین‌المللی ایجاد کنیم.

هدف این تلاش‌ها تضعیف چندجانبه‌گرایی نیست، بلکه نجات آن است.

همان‌طور که جامعه بین‌المللی زمانی برای پایان دادن به آپارتاید در آفریقای جنوبی متحد شد—از طریق فشارهای قانونی، اقتصادی و دیپلماتیک هماهنگ—اکنون نیز باید برای اجرای قوانین بین‌المللی و حفاظت از حق غیرقابل انکار مردم فلسطین برای تعیین سرنوشت، متحد شویم. جایگزین این مسیر، تسلیم شدن به جهانی است که در آن تنها قدرت تعیین می‌کند کدام قوانین اهمیت دارند و کدام قوانین می‌توانند به دلخواه نقض شوند.

توقف اخیر درگیری‌ها، تبادل گروگان‌ها و بازگشت خانواده‌های آواره فلسطینی گام‌های مثبتی در جهت حل مسالمت‌آمیز این فاجعه غیرقابل تحمل است. با این حال، این آتش‌بس تاکنون شکننده بوده و مسئولیت جمعی ما برای تضمین یک صلح پایدار اکنون به شدت ضروری است.

با نقض نظم بین الملل از سوی کسانی که از حق وتو و تحریم برای محافظت از متحدان خود استفاده می کنند و یا از کمک ها و تجارت به عنوان ابزاری برای اعمال فشار استفاده می کنند، دیگر هیچ تضمینی برای بقای ثبات و نظم در جهان وجود ندارد. تهدید به مجازات برای مجبور کردن کشورها به عقب‌نشینی از مواضع شان و به کارگیری زبان التماس در برابر قدرت ها طراحی شده است. ما نمی‌توانیم منفعل بمانیم و تنها به انتشار بیانیه «درخواست» و «خواهش» اکتفا کنیم، در حالی که اصول عدالت که پایه‌های نظم بین‌المللی ما هستند، در حال نابودی‌اند.

ما به ابتکار عمل باور داریم، نه التماس. انتخاب روشن است: یا ما به طور جمعی برای اجرای قوانین بین‌المللی اقدام می‌کنیم یا شاهد فروپاشی آن خواهیم بود. ما تصمیم گرفته‌ایم عمل کنیم و دست به کار شویم، نه فقط برای مردم غزه، بلکه برای آینده جهانی که در آن عدالت بر مصونیت از مجازات غلبه می‌کند.

بگذارید این لحظه آغازگر تعهدی دوباره به بین‌المللی‌گرایی و اصولی باشد که ما را به‌عنوان یک جامعه جهانی به هم پیوند می‌دهند.

انتهای پیام/