«توجه به معلم» ویژگی‌ مهم حکمرانی شایسته

محمد زاهدی اصل، در روز معلم به «آرمان امروز» مطرح کرد؛

آرمان امروز : توسعه با تأکید بر بعد انسانی آن در گرو کارآمدی نهاد علم و حفظ‌شان و جایگاه عالم است و به زعم بسیاری از‌اندیشمندان، تحقق چنین جایگاهی از ویژگی‌های حکمرانی خوب به عنوان یکی از اصلی‌ترین شاخص‌های توسعه یافتگی می‌باشد. ما مناسبت روز معلم امسال را در شرایطی گرامی می‌داریم که معلمان مام میهن، اعم از فرهنگی و دانشگاهی، حال و روز خوشی ندارند که بعد خرد آن مربوط به وضع معیشتی و رفاهی متعارف و حفظ و شأن و منزلت آنهاست و بعد کلان آن مرتبط با شرایط بحرانی کشور به جهت ضعف یا سوء مدیریت در سطوح مختلف است که حاصل آن، بروز ناترازی‌ها و کاهش شدید سرمایه اجتماعی و عدم احساس امنیت روانی اجتماعی می‌باشد که دغدغه تمامی معلمان عاشق وطن است. بسیار تأسف برانگیز است که در سال‌های اخیر، مستقیم و غیر مستقیم حریم نهاده‌های علمی مورد بی‌مهری قرار گرفته‌اند که نمونه‌ای از آن سخنان اخیر وزیر محترم آموزش و پرورش در رابطه با امضای تفاهم‌نامه با نیروی انتظامی به بهانه تأمین امنیت مدارس است و این در شرایطی است که مدارس ما به شدت نیازمند نیروی انسانی اثرگذار در حوزه خدمات مددکاری اجتماعی و مشاوره برای پیشگیری و کاهش انواع آسیب‌های اجتماعی است که دامنگیر مدارس ما شده است. معلمین دانشگاه‌های کشور از متولیان ذربط انتظاراتی دارند که نیازمند عزم و اراده برای عملیاتی شدن است که به مواردی از آن‌ها اشاره می‌شود:
۱ – در نظامی که عدالت اجتماعی از شعار‌های مهم و اهداف متعالی آن بوده است باید چندگانگی‌ها در بین اعضا یک صنف وجود داشته باشد. دو تیکه شدن آموزش پزشکی و غیر پزشکی (که ورود به تحلیل و نقد آن مجال بیشتری می‌طلبد) نباید موجب دوگانگی در وضعیت استخدامی، ارتقا، ترفیع، حقوق، مزایا و حتی امور رفاهی گردد و این تبعیض آشکار مغایر با عدالت اجتماعی و موجب نارضایتی شدید اعضای یک خانواده بزرگ با عنوان استادان دانشگاه‌های کشور شده است.
۲ – دخالت نهاده‌های خارج از دانشگاه به خصوص نهاد‌های اطلاعاتی و امنیتی در امور دانشگاه‌ها موجب تضعیف احساس امنیت در محیط‌های دانشگاهی و ناقض استقلال نهاد علم به عنوان یک ضرورت در راستای توسعه علمی کشور دانشگاه‌ها شده است
۳ – موضوع نهضت ملی مسکن در اغلب دانشگاه‌ها با مسائل و محدودیت‌های مواجه شده است که دستان پنهان و آشکار شبه مافیا در آن دخیل است که علیرغم گذشت قریب به ۴ سال از آغاز این طرح، نتایج اولیه درخور توجهی حاصل نشده است.
۴ – چگونگی جذب استادان جوان و توجه بیشتر از توانمندی‌های علمی به شاخصی تحت عنوان صلاحیت عمومی، موجب محرومیت دانشگاه از جذب نیرو‌های متخصص و کارآمد و در نتیجه آن مهاجرت گسترده نخبگان و آینده سازان از کشور شده است.
۵ – آوردن متغیری با عنوان فعالیت‌های فرهنگی در آیین‌نامه ارتقا به عنوان یک ماده وتو‌کننده که برای کسب امتیاز مربوط به آن زمینه ساز برخی رفتار‌ها و اقداماتی از سوی بعضی از اعضای هیئت علمی شده است که به شدت جایگاه و منزلت استاد را مخدوش می‌سازد.
۶ – علی رغم گذشت قریب به ۸ ماه از استقرار دولت چهاردهم هنوز برخی از استادان محروم از تدریس به شکل‌های مختلف به دانشگاه برنگشته‌اند و وعده رسیدگی به پرونده‌های افرادی که در سال‌های ۱۴۰۰ تا اواسط ۱۴۰۳ در دانشگاه‌ها جذب شده‌اند نیز آنگونه که شایسته است عملیاتی نشده است.
۷ – بی‌مهری به پیشکسوتان دانشگاهی در تمامی زمینه‌ها و به خصوص در رابطه با موضوع همسان‌سازی و دائمی نکردن قانون مربوط به آن موجب آزردگی خاطر استادانی شده است که بهترین سال‌های عمر خود را وقف دانشگاه
کرده‌اند.