عباس عبد ی : «وفاق» بنیان اصلاح‌طلبی و مبتنی بر عقلانیت است

آرمان امروز : عباس عبد ی که اصل اصلاح‌طلبی را نفی سیاست ستیز می‌د اند  معتقد  است که اصلاح‌طلبان د ر د وره‌ی اول ریاست جمهوری خاتمی نتوانستند  بر این اصل پایبند  بمانند  و به طرف مقابل پالسی د اد ند  که خنجر ستیز از نیام بکشند .
بخشی از گفتگوی عباس عبد ی با خبرگزاری خبرآنلاین را د ر اد امه بخوانید ؛
وفاق و به رسمیت شناختن د یگری، بنیان اصلاح‌طلبی است. اگر این را بپذیریم، آن زمان نتایج د یگری هم به این اصل بار می‌شود . بارها گفته‌ام که فرض کنید  د ر بورس، پول د ارید  و سرمایه‌گذاری د ر آن می‌کنید . د و نوع آد م‌ د ر بورس فعالیت می‌کنند . یک سری آد م‌هایی که یک سبد  سهام می‌خرند . این سبد  سهام، ترکیبی از ۵۰ تا ۵۰۰ سهام از شرکت‌های بزرگ است.
بنابراین، سود  آن همیشه با مقد اری خیلی کم و زیاد ، نزد یک و متناسب با متوسط تغییرات بورس است. د ر واقع هیچ سهامی را نخرید ه‌ایم، بلکه د ر کل تغییرات بورس سهیم شد ه‌ایم. اما برخی افراد  ریسکی هستند  و سهامی را می‌خرند  که پاید ار نیست. ناگهان ممکن است د ر طول یک سال، ارزش این سهام سه تا چهار برابر شد  و فرد  سود  عجیبی می‌کند  اما از طرفی می‌بینیم احتمال د ارد  که آن سهام سقوط کند  و کلا نابود  می‌شود . این، یک سیاست ریسکی است.
د ر سیاست هم، سیاستمد ار اصلاح‌طلب حق ند ارد  که سیاست ریسکی را انتخاب کند . براند ازی، یک سیاست ریسکی است. د ر بورس، سیاست ریسکی می‌تواند   هم باعث ورشکستگی ناگهانی خود  ریسک‌کنند ه و هم سود  چند  برابری شود . اما د ر سیاست کم ریسک نه ورشکست می‌شوید  و نه ناگهان سود  فراوان می‌کنید  بلکه سبد  شما با متوسط بورس بالا می‌رود . سیاست اصلاح‌طلبانه از قمار سیاسی پرهیز می‌کند . قماربازها مد ام می‌بازند  و نمی‌توانند  عقب‌نشینی کنند . می‌بازند  و بعد  می‌گویند  د ر قمار بعد ی می‌برند  اما د وباره می‌بازند  و می‌بینید  که هیچ ند ارند  و آس و پاس شد ه‌اند .
سیاست اصلاح‌طلبی، مبتنی بر عقلانیت و میانگین است. به همین د لیل رای د اد ن، د ر حد  معقول، یک رکن است. ما د ر همین انتخابات پارسال کار خاص و عجیب و غریبی نکرد یم. ؛ ۲۵-۲۶ روز فعالیت کرد یم و مرد م هم آمد ند  و رای د اد ند . هیچ کس هم هزینه‌ای متحمل نشد ؛ سود ش هم به نسبت هزینه خیلی خوب بود . اما وقتی به سیاست جنبش چریکی نگاه می‌کنید ، می‌بینید  د ه‌ها و صد ها نیروی د رست و حسابی و جوان مملکت د ر آن ماجرا کشته شد ند ، به امید  این‌که هیمنه‌ای را از بین ببرند  و چیزی جای آن بیاورند . د ر حالی که سرمایه سنگینی بود . خیلی‌های د یگر هم ضربه‌های د یگری خورد ند  که خد ا می‌د اند . تا آخرش چیزی به د ست بیاورند  و بعد  بگویند  این چیزی نبود  که می‌خواستیم. اما د ر هیچ‌ یک از مراحل سیاست‌ورزی خود  هم نمی‌توانند  عقب‌نشینی کرد . چون برایش آن‌قد ر هزینه پرد اخت شد ه که د ل‌شان نمی‌آید  کوتاه ببایند .