آرمان امروز : در بحبوبه تشدید حملات متقابل ایران و اسرائیل، تهران باید فشار اقتصادی بر آمریکا را از طریق جهش قیمت نفت و به تبع آن رشد تورم و نرخ بهره، افزایش دهد تا واشنگتن ناچار به کاستن فشار‌ها و تلاش برای توقف جنگ شود. به گزارش اقتصادآنلاین، پس از آغاز نبرد مستقیم میان ایران و اسرائیل، خط تراز قدرت در منطقه شرق مدیترانه دستخوش تغییر شده است. روز پنج‌شنبه به دستور بنیامین نتانیاهو، اسرائیل به تأسیسات نظامی و هسته‌ای ایران حمله کرد. تهران در پاسخ، در عملیات «وعده صادق ۳»، صد‌ها موشک و پهپاد به عمق اسرائیل پرتاب کرد و مناطقی، چون تل‌آویو و راموتگاه را مورد اصابت قرار داد که خسارات جانی و مالی قابل‌توجهی بر جای گذاشت.
تحلیلگران ایرانی می‌گویند تهران باید دست برتر را از طریق فشار اقتصادی و روانی ایجاد کند. طبق ارزیابی‌ها، ترامپ در ۲۰ ماه آینده باید حدود ۱۸ تریلیون دلار اوراق قرضه را رول‌اور کند؛ بنابراین صرفاً یک درصد افزایش در نرخ بهره ناشی از بی‌ثباتی و تنش در منطقه، می‌تواند ۱۸۰ میلیارد دلار هزینه جدید برای خزانه‌داری آمریکا ایجاد کند.
در میدان عملیاتی، تهران نشان داده که نه فقط توان دفاعی که ظرفیت انتقام را نیز دارد؛ حملات موشکی روز‌های اخیر نشان داد ایران می‌تواند کارکرد اسرائیل و امنیت منطقه را مختل کند.
ایران می‌تواند با استمرار این رویکرد، دو هدف همزمان را دنبال کند: نخست، افزایش هزینه‌های اقتصادی برای آمریکا و دوم، ایجاد فشار بر اسرائیل تا آن را به کاهش حملات وادارد. تهران باید کانون تنش را به تهدید ذخایر نفتی، خط لوله‌ها و حتی مسیر‌های دریایی در خلیج‌فارس یا تنگه هرمز سوق دهد؛ چرا که تنها ۲۰ دلار افزایش در قیمت نفت، تورمی ۱.۴ درصدی به آمریکا تحمیل می‌کند و فدرال‌رزرو را در موضع «افزایش نرخ بهره» قرار می‌دهد؛ بنابراین با تشدید تنش، آمریکا ناگزیر خواهد بود تا نرخ بهره را افزایش دهد و حتی ممکن است فشار‌های سیاسی داخلی نیز وی را به عقب‌نشینی سوق دهد.
در چنین فضایی، تهران باید از ظرفیت نزدیک شدن به بازیگران جهانی نیز بهره ببرد. کشور‌های مستقل از آمریکا می‌توانند در شورای امنیت یا بازار‌های جهانی مسیر فشار مضاعف بر واشنگتن را فراهم کنند. در واقع، تهران باید با بهره‌گیری از اهرم نفت، بازار اوراق قرضه، و تهدید امنیت دریایی، ترامپ را به واکنش اقتصادی-سیاسی وادارد؛ فشار‌هایی که صرفاً نظامی نیست، بلکه برای کاخ سفید هزینه‌ساز است. در پایان، اگر ایران مسیر هزینه‌سازی هدفمند را در پیش نگیرد، نه‌تنها در برابر فشار‌های اسرائیل و آمریکا آسیب‌پذیرتر خواهد شد، بلکه پیامد‌های آن برای ثبات منطقه و روحیه ملی داخلی قابل‌چشم‌پوشی نخواهد بود.
source