Wp Header Logo 621.png

آرمان امروز- وحید استرون: «در روح و جان من میمانی؛ ای وطن/ به زیر پافتد آن دلی؛ که بهر تو نلرزد!/ شرح این عاشقی…» ترانه ماندگاری که پس از سال‌ها بازهم بر سر زبان ها افتاده، ترانه ای که زنده یاد محمد نوری با شعری از زنده یاد تورج نگهبان و آهنگ استاد محمدسریر اجرا کرد. اینکه ترانه «ای ایران» در شب عاشورای حسینی و با تغییر برخی از مفاهیم و جملات آن در وصف آن شب مهم و غم انگیز برای مردم ایران و شرایط امروز وطن خوانده شد، تنها یک پیام دارد، آنهم «وطن» و «وطن دوستی» همیشه در اولویت و راه محافظت از میراث و جغرافیای یک مرز و بوم است. شاید زمانی که استاد تورج نگهبان هم این ترانه را روی کاغذ می نوشت به یاد زاگرس و البرز بود، با ستون‌های تحت جمشید به عرش می رسید و روح و جانش در پهنای پرابهت خلیج همیشگی فارس همزمان با نوشتن کلمات این ترانه، به پرواز درمی‌آمد. به راستی که وقتی فرد می گوید که «خانواده» از همه چیز مهمتر است، در بُعد وسیع تر «وطن» از همه چیز مهمتر می شود، همان طور که دیروز سیدعباس صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با انتشار پیامی در شبکه اجتماعی ایکس با تاکید بر اینکه روزهای سخت هنوز تمام نشده است، تداوم همبستگی اجتماعی را در گروی رعایت ۵ اصل دانست: «استمرار ملی‌گرایی و میهن‌دوستی»، «جذب حداکثری همه علاقه‌مندان ایران»، «تجدید نظر در تنگ‌نظری‌های سلیقه‌ای و قانونی»، «بازنگری در شیوه اداره رسانه ملی»، «طرد قاطع تفرقه‌سازان». با توجه به این موضوعات که وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به درستی روی آنها تاکید دارد، باید از هرگونه تفرقه سازی و تفرقه افکنی میان ایران اسلامی و وطن پاک پرهیز و با ترویج دهندگان این تفکر نادرست برخورد شود. تفکر تک بُعدی که یادشان رفته بود که ایران و ایرانی (به هر مذهب، آیین، قوم، زبان و…» در ۸ سال جنگ تحمیلی برای حفظ وجب به وجب خاک وطن، چه تلاش و ایثاری کردند و حالا موشک های دشمن خارجی، حریف نجابت ایرانی نشد.
وقتی کتاب های درسی از ایران خالی می شود
ضرورت گسترش میهن دوستی، تا جایی امتداد دارد که یک ارزش نهادینه در ظاهر و باطن ایرانی هاست. در اوایل پیروی انقلاب اسلامی در سال ۵۷ و پیش از آن، «آزادی»، «وطن» و «اسلام» سه رکن و رمز پیروزی انقلابیون بود. اما هرچه پیش رفتیم، به خصوص پس دوران جنگ تحمیلی، تندروی‌ها، کج اندیشی‌ها و کج بینی‌ها با توجه به در اختیار داشتن رسانه های استراتژیک، باعث شد که توجه به میهن، یک ضد ارزش تلقی شود و خیلی از میهن پرستان و میهن دوستان با نگاه «ملی گرایانه» زیر سوال رفتند و به آنها انگ ضد ارزشی زده شد. آنها معتقد بودند که در کشور اسلامی، ارزش های ملی نباید مطرح شودو این نگاه اشتباه ادامه داشت ، تا اینکه جنگ ۱۲ روزه نشان داد که به حس میهن دوستی به عنوان یک ویژگی ذاتی و ارزش، چقدر نیازمند هستیم و این اصل می تواند از ایران در برابر دشمنان صیانت کند. آهسته آهسته فردوسی شاعری که خالق شاهنامه بود، اشعار میهن دوستی او و روایت حماسه ایرانیان از کتب درسی حذف شد و سپس نوبت مولانا، خیام و… شعرهایشان جای خود را به مفاهیمی دادند که در کنار یکدیگر نه تنها ناقض هم نبودند، بلکه همه با هم یک ایران زیبا و مقدس را تشکیل می دادند. همین استاد تورج نگهبان، که خالق ترانه ماندگار «ای ایران» است، سال ها به بهانه های مختلف، نام او حذف شد. اما چه کسی منکر این می شود که این شاعران قلب و جانش را فدای وطن نکنند. نام این بزرگان از کتاب های رسی تهی شده و باید به این اصل دوباره برگردیم، اینکه وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به درستی به ضرورت طرد قاطع تفرقه سازان و بازنگری در شیوه اداره رسانه ملی، اشاره دارد، نشان می دهد که تا چه اندازه، ترویج نگاه تک بُعدی، در رسانه صدا و سیما، قلب میلیون ها نفر را آزرده است.
راه رسیدن به هویت ملی و میهن دوستی
بی شک، میهن‌دوستی در ایران می‌تواند از دل آگاهی، عدالت، امید، فرصت برابر و هویت مشترک جان بگیرد. اگر مردم حس کنند به آن‌ها احترام گذاشته می‌شود و آینده‌ای روشن در کشور دارند، خودبه‌خود عشق به وطن زنده خواهد ماند. در این شرایط به چند الزام برای تقویت حس میهن دوستی اشاره خواهیم داشت. آشنایی نسل جدید با تاریخ، فرهنگ، زبان و تمدن ایران از دوران باستان تا امروز. ارائه روایت‌های مثبت از دستاوردهای علمی، فرهنگی و ادبی ایران. برگزاری تورهای فرهنگی و بازدید از آثار تاریخی برای مدارس و دانشگاه‌ها. تقویت فرهنگ گفت‌و‌گو و همدلی ملی و ترویج گفت‌وگوهای ملی درباره هویت ایرانی در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی. تأکید بر وحدت در عین احترام به تنوع قومی، مذهبی و زبانی. پرهیز از تفرقه‌افکنی و دوقطبی‌سازی که احساس تعلق ملی را تضعیف می‌کند. در این میان میهن‌دوستی بدون امید به آینده و بدون احساس عدالت اجتماعی ضعیف می‌شود. رفع تبعیض‌ها و توزیع عادلانه فرصت‌ها می‌تواند به تقویت اعتماد مردم به کشور کمک کند. حمایت از نخبگان، دانشمندان و هنرمندان و معرفی و تقدیر از موفقیت‌های علمی، ورزشی و هنری ایرانیان در داخل و خارج راه دیگر ایجاد فضا برای پیشرفت جوانان تا احساس کنند کشورشان برای آن‌ها ارزشمند است و جای رشد دارد. در کنار این موضوعات می توان به استفاده از قدرت رسانه و فضای مجازی و مقابله با موج‌های ناامیدی، خودکم‌بینی و خودتخریبی در فضای مجازی؛ اشاره داشت، همچنین آموزش به مردم (به‌ویژه نسل جوان) که دوست داشتن وطن فقط یک احساس نیست بلکه یک عمل است: از حفظ محیط زیست گرفته تا احترام به قانون و مشارکت در امور اجتماعی، یک اصل ضروری و مهم برای بازبینی در سیاست ها و برخورد با تفرقه سازان است.
همان طور که سیدعباس صالحی هم به ان اشاره کرده؛ «روزهای سخت تمام نشده است، مسامحه نکنیم.»

source

einiat.ir

توسط einiat.ir

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *